Tu banner alternativo

Języki ałtajskie

W dzisiejszym świecie Języki ałtajskie to kwestia, która zyskała duże znaczenie w społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Języki ałtajskie stał się przedmiotem zainteresowania wielu osób z różnych dziedzin. Niezależnie od tego, czy jest to poziom osobisty, zawodowy, polityczny czy kulturowy, Języki ałtajskie wywołał debaty i dyskusje na całym świecie. W tym artykule dogłębnie zgłębimy temat Języki ałtajskie, analizując jego różne aspekty i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Dodatkowo sprawdzimy, jak Języki ałtajskie ewoluował na przestrzeni czasu oraz jakie wyzwania i możliwości niesie ze sobą w przyszłości.

Tu banner alternativo
Rozmieszczenie geograficzne języków ałtajskich

Języki ałtajskiegrupa języków, których wzajemne relacje genetyczne są przedmiotem debaty. Dawniej języki ałtajskie uważano za rodzinę językową, współcześnie zaś uznaje się je raczej za ligę językową, czyli zespół języków, których podobieństwa wynikają ze wzajemnych interakcji[1], nie zaś z pochodzenia ze wspólnego prajęzyka. Ostatnie badania przeprowadzone metodą triangulacji technik antropologicznych, językoznawczych i archeologicznych wskazują jednak na wspólne źródło wszystkich języków ałtajskich[2].

Grupa języków ałtajskich dzieli się na trzy rodziny:

Językami ałtajskimi posługuje się ponad 152 mln osób, zamieszkujących rozległe obszary Azji, od Azji Mniejszej przez Azję Środkową i środkową Syberię, aż po chiński i rosyjski Daleki Wschód. Ze względu na swoje podobieństwo do języków uralskich łączone są w jedną ligę uralo-ałtajską. Do języków ałtajskich bywają zaliczane także języki japoński i koreański[3][4][5].

Języki ałtajskie z największą liczbą użytkowników to:

Morfologicznie wszystkie języki ałtajskie należą do języków aglutynacyjnych. Ich cechą charakterystyczną jest również harmonia wokaliczna.

Klasyfikacja języków ałtajskich

języki ałtajskie (ok. 152 mln)
języki turkijskie (ok. 145 mln)
czuwaski (ok. 1,5 mln)
języki wschodnioturkijskie
uzbecki (ok. 15 mln)
nowoujgurski (ze staroujgurskim †) (ok. 8 mln)
języki północnoturkijskie
jakucki (ok. 300 tys.)
tofa
języki południowoturkijskie
turecki (ok. 80 mln)
turkmeński (ok. 6,5 mln)
azerski (ok. 25 mln)
gagauski (ok. 175 tys.)
krymskotatarski (ok. 300 tys.)
krymczacki (ok. 100 osób)
języki zachodnioturkijskie
kirgiski (ok. 5 mln)
kazachski (ok. 5,3 mln)
kipczacki
baszkirski (ok. 1,4 mln)
karakałpacki (ok. 350 tys.)
karaimski (ok. 100)
tatarski (ok. 6 mln)
języki mongolskie
buriacki (ok. 350 tys.)
dagurski (ok. 100 tys.)
kałmucki
mogolski
mongolski (wschodniomongolski) (ok. 4,5 mln)
mongorski
santyjski
ojracki (ok. 90 tys.) z kałmuckim (ok. 150 tys.)
języki tungusko-mandżurskie
języki tunguskie
ewenkijski (ok. 48 tys.)
eweński (lamucki) (ok. 13 tys.)
języki mandżurskie
mandżurski
nanajski (goldyjski) (ok. 9 tys.)
udehejski

Przypisy

  1. Stanisław Godziński, Współczesny język mongolski, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog, 1998, ISBN 83-86483-82-2, OCLC 48970476.
  2. Martine Robbeets, Remco Bouckaert, Matthew Conte, Alexander Savelyev, Tao Li, Triangulation supports agricultural spread of the Transeurasian languages, „Nature”, 2021, s. 1–6, DOI10.1038/s41586-021-04108-8, ISSN 1476-4687 (ang.).
  3. Anatole Lyovin, Brett Kessler, William Ronald Leben, An Introduction to the Languages of the World, wyd. 2, New York: Oxford University Press, 2017, s. 135, ISBN 978-0-19-514988-3 (ang.).
  4. Ladislav Drozdík, Non-Finite Relativization: A Typological Study in Accessibility, Bratislava: Institute of Oriental Studies, Slovak Academy of Sciences, 2010 (Studia Orientalia Monographica 1), s. 14, ISBN 978-80-8095-066-8, OCLC 912637519 (ang.).
  5. L. Johanson, Altaic Languages, Keith Brown, Sarah Ogilvie (red.), Concise Encyclopedia of Languages of the World, Amsterdam: Elsevier, 2009, s. 30–32, ISBN 978-0-08-087774-7, ISBN 978-0-08-087775-4, OCLC 318247422 (ang.).
  6. David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kyrgyz, Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 (ang.).