W tym artykule zagłębimy się w temat Joanna d’Albret, badając jego wiele aspektów i zapewniając holistyczne spojrzenie, które pozwoli czytelnikowi lepiej zrozumieć jego znaczenie i znaczenie w różnych kontekstach. Od wpływu na współczesne społeczeństwo po wpływ na poziom osobisty, Joanna d’Albret jest tematem, który nadal budzi zainteresowanie i wywołuje debatę. Poprzez dogłębną analizę i szeroką gamę przykładów zbadamy różne wymiary Joanna d’Albret, odnosząc się do jego globalnych implikacji i podkreślając jego rolę w kształtowaniu naszego obecnego otoczenia. Niezależnie od tego, czy jesteś ekspertem w tej dziedzinie, czy po prostu chcesz dowiedzieć się więcej, ten artykuł zapewnia bogate i wnikliwe spojrzenie na Joanna d’Albret.
Joanna d’Albret (1560) | |
Królowa Nawarry | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia |
Albert |
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Mąż | |
Dzieci |
Henryk |
Joanna d’Albret, Joanna III z Nawarry (ur. 7 stycznia 1528, zm. 9 czerwca 1572) – królowa Nawarry i hrabina Foix w latach 1555-1572.
Była żoną Antoniego de Burbon, księcia Vendôme i matką Henryka IV, pierwszego króla Francji z dynastii Burbonów.
Urodziła się w Pau w 1528 roku jako córka Henryka II i Małgorzaty z Nawarry. Małgorzata była siostrą Franciszka I, króla Francji, więc Joanna była wychowywana na dworze francuskim. Kiedy miała trzynaście lat, Franciszek wydał ją za Wilhelma Bogatego, księcia Kleve, Jülich i Bergu. Ten czysto polityczny mariaż został anulowany cztery lata później, a Wilhelm ożenił się z Marią Habsburg.
Po śmierci Franciszka i wstąpieniu na tron Henryka II, Joanna wyszła za Antoniego Burbona, który zostałby królem Francji, gdyby linia Walezjuszów wygasła. W 1555 roku Henryk II zmarł i Joanna wraz z mężem zostali władcami Nawarry.
W pierwszym roku rządów, Joanna zorganizowała konferencję, na którą zaprosiła pastorów hugenockich, a której rezultatem było ogłoszenie przez nią kalwinizmu główną religią w jej królestwie.
Walka o władze i zwierzchnictwo nad francuskim dworem między katolikami i hugenotami wybuchła w postaci wojny religijnej, w 1562 roku. Jej mąż opowiedział się za katolikami, ale został śmiertelnie ranny podczas oblężenia Rouen. Ich syn, Henryk, został „pierwszym księciem krwi”.
W 1567 roku nabrała na sile wojna religijna z hugenotami, a Joanna uciekła do hugenockiego miasta La Rochelle. Z tamtego miejsca kierowała pokojowymi negocjacjami, a w 1570 roku rozpoczęła oficjalne rozmowy dotyczące wydania królewskiej siostry, Małgorzaty, za swojego syna Henryka. Zmarła w Paryżu dwa miesiące później, nie doczekawszy ślubu.
Alain d’Albret | |||||||||||||
Jan III | |||||||||||||
Françoise de Châtillon | |||||||||||||
Henryk II | |||||||||||||
Gaston de Foix | |||||||||||||
Katarzyna z Nawarry | |||||||||||||
Magdalena de Valois | |||||||||||||
Joanna d’Albret | |||||||||||||
Jan de Valois | |||||||||||||
Karol d’Angoulême | |||||||||||||
Małgorzata de Rohan | |||||||||||||
Małgorzata z Nawarry | |||||||||||||
Filip II Sabaudzki | |||||||||||||
Ludwika Sabaudzka | |||||||||||||
Małgorzata de Bourbon | |||||||||||||