Julius Plücker

W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Julius Plücker, temacie będącym przedmiotem zainteresowania i debaty na przestrzeni dziejów. Od swoich początków do chwili obecnej Julius Plücker odegrał kluczową rolę w różnych obszarach, od kultury i społeczeństwa po naukę i technologię. Przez lata Julius Plücker ewoluował i był przedmiotem studiów i badań, które poszerzyły naszą wiedzę i zrozumienie tego tematu. W tym artykule zagłębimy się w najważniejsze aspekty Julius Plücker, badając jego znaczenie i wpływ na dzisiejszy świat.

Julius Plücker
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1801
Elberfeld

Data i miejsce śmierci

22 maja 1868
Bonn

Zawód, zajęcie

matematyk, fizyk

Narodowość

niemiecka

Alma Mater

Uniwersytet w Bonn
Uniwersytet Ruprechta i Karola w Heidelbergu
Uniwersytet Fryderyka Wilhelma w Berlinie
Uniwersytet Paryski
Uniwersytet w Marburgu

Stanowisko

profesor na uczelniach: Uniwersytet w Bonn
Uniwersytet Fryderyka Wilhelma w Berlinie
Uniwersytet Marcina Lutra w Halle i Wittenberdze

Odznaczenia
Copley Medal (1866)
Multimedia w Wikimedia Commons

Julius Plücker (ur. 16 czerwca albo 16 lipca 1801 w Elberfeld, zm. 22 maja 1868 w Bonn) – niemiecki matematyk i fizyk. Dokonał znaczących odkryć w geometrii analitycznej i był pionierem badań nad promieniami katodowymi, które doprowadziły do odkrycia elektronu. Rozwinął również szeroko badania nad krzywymi Lamé. Laureat Medalu Copleya.

Życiorys

Dzieciństwo i młodość

Plücker urodził się w Elberfeldzie (obecnie część Wuppertalu). Po edukacji w Düsseldorfie i uniwersytetach w Bonn, Heidelbergu i Berlinie w 1823 roku przeniósł się do Paryża, gdzie znalazł się pod wpływem francuskiej szkoły geometrycznej, której twórca, Gaspard Monge, wtedy już nie żył. W 1825 roku wrócił do Bonn, a w 1828 roku został profesorem matematyki. W tym samym roku opublikował pierwszy tom dzieła Analytisch-geometrische Entwicklungen. W 1831 roku opublikował drugi tom, w którym jasno wyłożył dualność rzutową.

Badania fizyczne

W 1836 roku Plücker został profesorem fizyki Uniwersytetu w Bonn. W 1858 roku, po roku pracy z lampami próżniowymi wraz ze swoim bońskim kolegą Heinrichem Giesslerem, po raz pierwszy opublikował swoje klasyczne badania o działaniu magnesu na wyładowania elektryczne w gazach rozrzedzonych. Odkrył zjawisko jarzenia fluorescencyjnego na ściankach rury próżniowej oraz że jarzenie może być przesuwane przy pomocy elektromagnesu. Później wykazano, że jarzenie było spowodowane promieniami katodowymi.

Prace matematyczne (wybór)

  1. Analytisch-geometrische Entwicklungen, t. 1 (1828), t. 2 (1831)
  2. System der analytischen Geometrie (1835)
  3. Theorie der algebraischen Kurven (1839)
  4. System der Geometrie des Raumes in neuer analytischer Behandlungsweise (1846)
  5. Neue Geometrie des Raumes, gegründet auf die Betrachtung der geraden Linie als Raumelement (1868–1869)

Upamiętnienie

Jedna z planetoid została nazwana jego imieniem – (29643) Plücker.

Przypisy

  1. ↑ Plücker Julius, Encyklopedia PWN .
  2. ↑ John Theodore Merz, A history of European thought in the nineteenth century (2). W. Blackwood and sons, 1912, pp. 189–190.
  3. ↑ a b c d e Феликс Клейн: Высшая геометрия. Москва: УРСС, 2004, s. 21. (ros.).

Linki zewnętrzne

Laureaci Medalu Copleya (XIX wiek)

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot