W artykule przeanalizowano wpływ François Arago na współczesne społeczeństwo. François Arago jest tematem zainteresowania i debaty od lat, ponieważ jego wpływ rozciąga się na różne aspekty życia codziennego. W tym sensie ważne jest, aby zrozumieć, jak François Arago zmienił sposób, w jaki wchodzimy w interakcje, myślimy i odnosimy się do otaczającego nas świata. Poprzez szczegółową analizę zostaną zbadane różne aspekty François Arago, jego implikacje i konsekwencje, a także możliwe przyszłe perspektywy, które mogą wyniknąć z jego obecności w naszym życiu.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie | |
François Jean Dominique Arago (kat.: Francesc Joan Dominic Aragò) (ur. 26 lutego 1786 w Estagel pod Perpignan w departamencie Pireneje Wschodnie, zm. 2 października 1853 w Paryżu) – francuski naukowiec i polityk; fizyk, astronom i matematyk. Profesor paryskiego École polytechnique, dyrektor Obserwatorium Paryskiego, członek Francuskiej Akademii Nauk, laureat Medalu Copleya (1825) i Medalu Rumforda (1850); premier Drugiej Republiki, minister floty i minister wojny.
Jako fizyk Arago zajmował się optyką, m.in. dowodami falowej natury światła przez badanie polaryzacji. Miał też wkład do fizyki atmosfery.
François Arago był najstarszym z czterech braci:
François studiował na École polytechnique w Paryżu, gdzie później został wykładowcą. Prowadził badania nad polaryzacją światła. Odkrył skręcenie płaszczyzny polaryzacji światła przez kryształ kwarcu (1811), chromosferę Słońca (1840), wykrył związek pomiędzy zorzą polarną i burzami magnetycznymi. Wyznaczył również tzw. południk paryski.
Od 1809 członek Akademii Nauk. W latach 1843–1853 był dyrektorem obserwatorium paryskiego. Był członkiem honorowym Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk.
Od 5 kwietnia 1848 do 11 maja 1848 piastował urząd ministra wojny Francji, a już od lutego tego roku był ministrem floty. Przyczynił się do zniesienia niewolnictwa w koloniach francuskich.