Obecnie Maria Łopatkowa to temat, który zyskał duże znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Z biegiem czasu stała się ona fundamentalnym aspektem wpływającym na wiele aspektów codziennego życia. Jest wiele osób, na które Maria Łopatkowa wywarło bezpośredni lub pośredni wpływ. Z tego powodu niezwykle ważne jest, aby zagłębić się we wszystkie aspekty związane z Maria Łopatkowa, aby zrozumieć jego wpływ na naszą rzeczywistość. W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Maria Łopatkowa, badając jego pochodzenie, ewolucję i konsekwencje w różnych obszarach. Idąc tym tropem, odkryjemy znaczenie, jakie nabrał Maria Łopatkowa we współczesnym świecie i w jaki sposób stał się tematem debaty i refleksji w dzisiejszym społeczeństwie.
Data i miejsce urodzenia |
28 stycznia 1927 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
25 grudnia 2016 |
Zawód, zajęcie |
działaczka społeczna, pisarka, pedagog |
Alma Mater | |
Stanowisko |
posłanka na Sejm PRL VI i VII kadencji (1972–1980), senator III kadencji (1993–1997) |
Odznaczenia | |
Maria Łopatkowa, właśc. Maria Łopatko (ur. 28 stycznia 1927 w Braciejowicach, zm. 25 grudnia 2016 w Warszawie) – polska działaczka społeczna, pisarka, pedagog, posłanka na Sejm PRL VI i VII kadencji(1972–1980), senator III kadencji (1993–1997).
Ukończyła w 1952 studia na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Łódzkiego, w 1968 uzyskała stopień doktora pedagogiki na Uniwersytecie Warszawskim. Do 1969 pracowała jako nauczyciel w szkole podstawowej w Ołtarzewie, pełniła funkcję kierownika szkoły. Przez wiele lat czynnie angażowała się w działania na rzecz ochrony praw dziecka. Była dyrektorem Zespołu Ognisk Wychowawczych w Warszawie. Współtworzyła, a następnie w latach 1981–1993 kierowała Komitetem Obrony Praw Dziecka. W 1988 powołała także Towarzystwo Pomocy Młodzieży. Była autorką licznych pozycji literatury współczesnej oraz publikacji naukowych z zakresu pedagogiki. Uważana za prekursora nurtu wychowawczego zwanego „pedagogiką serca”.
W latach 1972–1980 sprawowała mandat posłanki na Sejm PRL VI i VII kadencji z listy Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. W 1981 podjęła jako ekspert współpracę z „Solidarnością”. Była członkinią rady krajowej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego.
W 1993 zainicjowała powstanie Partii Dziecka, przekształconej później w Partię Dzieci i Młodzieży, która nie podjęła jednak czynnej działalności politycznej (przestała istnieć w 2010). Z ramienia Polskiego Stronnictwa Ludowego sprawowała mandat senatora III kadencji z województwa warszawskiego w latach 1993–1997. W 2006 kandydowała z listy PSL do Sejmiku Województwa Mazowieckiego (bez powodzenia), a w 2007 również bezskutecznie w przedterminowych wyborach parlamentarnych do Sejmu. Została pochowania 11 stycznia 2017 w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera G-tuje-28).