W tym artykule porozmawiamy o Maurycy Zamoyski, temacie o wielkim znaczeniu, który przyciągnął uwagę dużej liczby osób. Maurycy Zamoyski to temat, który w ostatnim czasie wywołał wiele dyskusji i kontrowersji, wzbudzając zainteresowanie zarówno ekspertów, jak i zwykłych ludzi. W tym artykule będziemy badać różne aspekty związane z Maurycy Zamoyski, analizując jego wpływ na obecne społeczeństwo, jego ewolucję w czasie i możliwe przyszłe implikacje. Ponadto omówimy różne perspektywy i opinie dotyczące Maurycy Zamoyski, aby zapewnić szeroką i kompletną wizję tego interesującego tematu. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o Maurycy Zamoyski i wszystkim, co ma do zaoferowania!
Data i miejsce urodzenia |
30 lipca 1871 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Minister spraw zagranicznych | |
Okres |
od 19 stycznia 1924 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
Karol Bertoni (p.o) |
Następca | |
Poseł RP we Francji | |
Okres |
od 1 sierpnia 1919 |
Poprzednik |
Erazm Piltz (delegat Rządu) |
Następca | |
Odznaczenia | |
Maurycy Klemens Zamoyski herbu Jelita (ur. 30 lipca 1871 w Warszawie, zm. 5 maja 1939 w Klemensowie) – polski polityk, dyplomata, działacz społeczny, wiceprezes Komitetu Narodowego Polskiego w Paryżu, członek Komitetu Narodowego Polskiego (1914–1917), hrabia, XV ordynat na Zamościu, w 1922 roku posiadał majątki ziemskie o powierzchni 190 900 ha.
Pochodził z hrabiowskiej rodziny herbu Jelita, syn Tomasza Franciszka Zamoyskiego herbu Jelita i Marii Anny Natalii Potockiej z Podhajec herbu Pilawa (Srebrna; primo voto Zamoyska, secundo voto Lubomirska). Był członkiem Ligi Narodowej od 1905 roku. Był członkiem Towarzystwa Tajnego Nauczania w Warszawie. W 1906 został wybrany do I Dumy. W czerwcu tego roku był bohaterem głośnego pojedynku na pistolety w Królikarni, w którym zmierzył się z kornetem huzarów grodzieńskich, Możarowskim. Posiadał jeden z największych majątków ziemskich na ziemiach polskich. W odpowiedzi na deklarację wodza naczelnego wojsk rosyjskich wielkiego księcia Mikołaja Mikołajewicza Romanowa z 14 sierpnia 1914 roku, podpisał telegram dziękczynny, głoszący m.in., że krew synów Polski, przelana łącznie z krwią synów Rosyi w walce ze wspólnym wrogiem, stanie się największą rękojmią nowego życia w pokoju i przyjaźni dwóch narodów słowiańskich. Był członkiem Szwajcarskiego Komitetu Generalnego Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce.
Był członkiem Komitetu Narodowego Polskiego W 1918 roku został członkiem Komitetu Narodowego Polski w Paryżu i członkiem delegacji polskiej na konferencję paryską zakończoną podpisaniem traktatu wersalskiego. Następnie był posłem RP w Paryżu w latach 1919–1924; przez siedem miesięcy od 19 stycznia 1924 roku sprawował urząd ministra spraw zagranicznych. Był kandydatem prawicy i kontrkandydatem Gabriela Narutowicza na urząd Prezydenta RP w 1922 roku. Zgodnie z konstytucją marcową wyboru Prezydenta dokonywało Zgromadzenie Narodowe. Mimo że Maurycy Zamoyski prowadził w pierwszej i następnych turach głosowań, w ostatecznym głosowaniu otrzymał 227, a Gabriel Narutowicz 289 głosów.
Członek, wiceprezes (1902–1907), prezes (1907–1919) komitetu budowy pomnika Fryderyka Chopina w Warszawie.
W 1906 zaręczył się, a następnie w lipcu tego roku w Biłce Szlacheckiej ożenił z Marią Sapieżanką, córką ks. Jana Sapiehy i Seweryny z hr. Uruskich. Jego synem był Jan Tomasz Zamoyski – ostatni XVI ordynat na Zamościu, senator i Marszałek Senior Senatu II kadencji. Wnuk, Marcin Zamoyski, był prezydentem Zamościa, wojewodą zamojskim i przewodniczącym Rady Miejskiej Zamościa.
Pochowany w Kolegiacie Zamojskiej w podziemiach katedry, obok rodziców.