Nagroda Fundacji im. Kościelskich

W dzisiejszym świecie Nagroda Fundacji im. Kościelskich odgrywa ważną rolę w społeczeństwie. Od wpływu na codzienne życie ludzi po wpływ na politykę i gospodarkę, Nagroda Fundacji im. Kościelskich okazał się dziś bardzo istotnym tematem. Na przestrzeni lat szeroko dyskutowano o Nagroda Fundacji im. Kościelskich i jego wpływie na różne aspekty życia. W tym artykule podjęto próbę analizy znaczenia Nagroda Fundacji im. Kościelskich i jego wpływu na obecne społeczeństwo, a także jego ewolucji w czasie. Omówione zostaną różne perspektywy i opinie na temat Nagroda Fundacji im. Kościelskich w celu przedstawienia kompleksowej i wzbogacającej wizji na ten temat.

Nagroda Fundacji im. Kościelskich
Ilustracja
Pałac w Miłosławiu, jedno z miejsc przyznawania nagrody
Nagroda za

twórczość literacką

Przyznający

Fundacja im. Kościelskich

Państwo

 Szwajcaria

Lokalizacja

Genewa

Pierwsze rozdanie

1962

Strona internetowa

Nagroda Fundacji im. Kościelskich (zwana także Nagrodą Kościelskich) – polska nagroda literacka, przyznawana od 1962 przez Fundację im. Kościelskich z siedzibą w Genewie.

Geneza i działanie

Fundacja im. Kościelskich powstała na mocy testamentu zmarłej w lipcu 1959 Moniki Kościelskiej, wdowy po Władysławie Auguście Kościelskim, wydawcy, poecie i mecenasie sztuki. Celem fundacji jest wspieranie rozwoju literatury i poezji polskiej poprzez przyznawanie nagród młodym twórcom polskim (głównie pisarzom i krytykom literackim), którzy nie ukończyli 40. roku życia (w kilku wypadkach odstąpiono od tego wymogu), zamieszkałym w kraju lub na emigracji. Laureatów wybiera jury, powoływane przez Radę Fundacji, w której zasiadali m.in. Kajetan Dzierżykraj-Morawski, Konstanty Jeleński, Zygmunt Estreicher, Krzysztof Górski, Maria Danilewicz-Zielińska, Jan Błoński, Maciej Morawski, Andrzej Vincenz, Jacek Woźniakowski oraz przez krótki czas Jan Parandowski i Ludwik Hieronim Morstin, którzy ustąpili z funkcji ze względu na niemożność wyjazdu z Polski i uczestniczenia w jej obradach. W skład jury wchodzą członkowie Rady oraz znawcy polskiej literatury współczesnej. Wszystkie funkcje w Radzie Fundacji i jury są pełnione honorowo. Źródłem finansowania fundacji są pozostałości po dawnej fortunie Kościelskich. Wartość finansowa nagrody zmienia się co roku, zależnie od wysokości dochodów z papierów wartościowych oraz liczby laureatów.

Fundacja kontynuuje tradycje mecenatu artystycznego, zapoczątkowane przez Władysława Kościelskiego (1819-1895), znanego jako Sefer Paşa, który dorobił się ogromnego majątku. Odziedziczył go przyszły teść założycielki fundacji, Józef (1845-1911), działacz polityczny, poeta i dramaturg. Był twórcą i długoletnim przewodniczącym Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich w zaborze pruskim i prowadził działalność oświatowo-kulturalną. Jego syn, Władysław August (1886-1933), poeta, tłumacz i wydawca, również dał się poznać jako mecenas sztuki i literatury. Jedyny syn Władysława Augusta i Moniki Kościelskich, Wojciech, zmarł w młodym wieku (1947), będąc ostatnim przedstawicielem tej linii rodziny.

Fundacja Kościelskich to instytucja zasłużona dla kultury polskiej. Przyznawane przez nią wyróżnienie stanowi najwyższą poza granicami kraju, stałą, polską nagrodę literacką. Do 1989 uroczystość wręczenia nagrody odbywała się w Genewie, a później na przemian w Warszawie i Krakowie oraz w Wielkopolsce, w pałacu, będącym dawną własnością Kościelskich, znajdującym się w Miłosławiu.

W skład jury m.in. wchodzą: François Rosset (przewodniczący), Anna Estreicher, Ewa Bieńkowska, Włodzimierz Bolecki, Jerzy Jarzębski, Jacek Sygnarski, Tomasz Różycki, Ewa Zając i Jan Zieliński.

Laureaci" class="mw-editsection-visualeditor">edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Laureaci Nagrody Fundacji im. Kościelskich.

Zobacz też

Przypisy