Pinczyn (gromada)

W tym artykule szczegółowo zbadamy wpływ Pinczyn (gromada) na dzisiejsze społeczeństwo. Na przestrzeni dziejów Pinczyn (gromada) odgrywał fundamentalną rolę w życiu ludzi, wpływając na sposób, w jaki myślą, działają i odnoszą się do otaczającego ich świata. Od swoich początków do chwili obecnej Pinczyn (gromada) był przedmiotem debaty i kontrowersji, generując mieszane opinie i budząc mieszane emocje. Poprzez wszechstronną analizę zbadamy, jak Pinczyn (gromada) ukształtował kulturę, politykę, ekonomię i inne aspekty społeczeństwa, a także zastanowimy się nad jego znaczeniem w czasach współczesnych. Artykuł ten ma na celu przedstawienie kompletnej i wzbogacającej wizji Pinczyn (gromada), zachęcając czytelnika do refleksji i głębszego zagłębienia się w temat o wielkim znaczeniu dla dzisiejszego świata.

Pinczyn
gromada
1954–1962
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

gdańskie

Powiat

starogardzki

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1962

Siedziba

Pinczyn

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

3

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

21

brak współrzędnych

Pinczyn (od 1 I 1962 Semlin) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954 do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973, tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972.

Gromadę Pinczyn z siedzibą GRN w Pinczynie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski – w powiecie starogardzkim w woj. gdańskim na mocy uchwały nr 23/III/54 WRN w Gdańsku z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad Pinczyn, Karolewo i Pałubinek ze zniesionej gminy Zblewo w tymże powiecie. Dla gromady ustalono 21 członków gromadzkiej rady narodowej.

1 stycznia 1962 do gromady Pinczyn włączono obszar zniesionej gromady Kleszczewo Kościerskie w tymże powiecie, po czym gromadę Pinczyn zniesiono, przenosząc siedzibę GRN z Pinczyna do Semlina i zmieniając nazwę jednostki na gromada Semlin.

Przypisy

  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 23/III/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu starogardzkiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 22 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 30 listopada 1954 r., Nr. 16, Poz. 91)
  7. Uchwała Nr 212/LII/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Starogardzie Gdańskim z dnia 4 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 7 października 1954 r., Nr. 14, Poz. 80)
  8. Uchwała Nr 17/IV/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 5 października 1961 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w powiatach województwa gdańskiego (zatwierdzona uchwałą Nr 433/61 Rady Ministrów z dn. 11 listopada 1961 r.) (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 31 grudnia 1961 r., Nr. 11, Poz. 88)
  9. Uchwała Nr 18/IV/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 5 października 1961 r. w sprawie zmiany granic oraz ustalenia nowych siedzib niektórych gromad na terenie województwa gdańskiego (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 31 grudnia 1961 r., Nr. 11, Poz. 89)