Skórcz (gmina wiejska)

W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Skórcz (gmina wiejska), analizując jego pochodzenie, ewolucję, znaczenie dzisiaj i możliwy rozwój w przyszłości. Skórcz (gmina wiejska) to temat szeroko dyskutowany i badany w różnych obszarach, budzący zainteresowanie naukowców, badaczy, profesjonalistów i ogółu społeczeństwa. Na przestrzeni dziejów Skórcz (gmina wiejska) odgrywał kluczową rolę w różnych kontekstach, znacząco wpływając na społeczeństwo, kulturę i życie codzienne. Poprzez wszechstronną analizę zajmiemy się różnymi perspektywami i podejściami zastosowanymi do zrozumienia Skórcz (gmina wiejska), a także implikacjami i wyzwaniami, jakie obecnie stwarza. Poprzez ten artykuł staramy się przedstawić wszechstronną wizję Skórcz (gmina wiejska) i jego wpływu na społeczeństwo, promując konstruktywną i wzbogacającą debatę na ten bardzo istotny temat.

Skórcz

gmina wiejska
Herb Flaga
Państwo	Polska
Województwo	pomorskie
Powiat	starogardzki
TERC	2213102
Wójt	Sławomir Czechowski
Powierzchnia	96,63 km²
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności	4 618
• gęstość	47,7 os./km²
Nr kierunkowy	58
Tablice rejestracyjne	GST
Adres urzędu: ul. Dworcowa 6 83-220 Skórcz
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sołectw 11 Liczba miejscowości 19
Położenie na mapie województwa pomorskiego Skórcz
Położenie na mapie Polski Skórcz
53°48′N 18°32′E/53,796667 18,526111
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Skórcz – gmina wiejska w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie gdańskim.

Gmina powstała 1 stycznia 1992 r. przez podział gminy miejsko-wiejskiej na mocy Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 września 1991 r.

W skład gminy wchodzi 11 sołectw: Barłożno, Czarnylas, Mirotki, Miryce, Pączewo, Ryzowie, Kranek, Wielbrandowo, Wielki Bukowiec, Wolental, Wybudowanie Wielbrandowskie.

Siedziba gminy to Skórcz.

Według danych z 30 czerwca 2004 r. gminę zamieszkiwało 4536 osób.

Struktura powierzchni

Według danych z 2002 r. gmina Skórcz ma obszar 96,63 km², w tym:

• użytki rolne: 76%
• użytki leśne: 16%

Gmina stanowi 7,18% powierzchni powiatu.

Demografia

Dane z 30 czerwca 2004 r.:

Opis	Ogółem		Kobiety		Mężczyźni
jednostka	osób	%	osób	%	osób	%
populacja	4536	100	2244	49,5	2292	50,5
gęstość zaludnienia (mieszk./km²)	46,9		23,2		23,7

• Piramida wieku mieszkańców gminy Skórcz w 2014 r.:

Sąsiednie gminy

Bobowo, Lubichowo, Morzeszczyn, Osiek, Skórcz, Smętowo Graniczne

Przypisy

1. ↑ ^{a b} Gmina Skórcz w liczbach , Polska w liczbach  , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
2. ↑ Dz.U. z 4.10.1991 r. poz. 397. . (pol.).
3. ↑ ^{a b} Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. . (pol.).
4. ↑ Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. . (pol.).

• p
• d
• e

Gmina Skórcz

• Siedziba gminy: Skórcz

Miejscowości gminy	Wsie Barłożno Boraszewo Czarnylas Kranek Mieliczki Mirotki Miryce Pączewo Ryzowie Wielbrandowo Wielki Bukowiec Wolental Wybudowanie Wielbrandowskie Zajączek Kolonie Drewniaczki Nowy Bukowiec Pólko Osady leśne Bojanowo Czarne Nieoficjalny przysiółek Pustkowie
Jednostki pomocnicze gminy	Sołectwa Barłożno Czarnylas Kranek Mirotki Miryce Pączewo Ryzowie Wielbrandowo Wielki Bukowiec Wolental Wybudowanie Wielbrandowskie

• p
• d
• e

Powiat starogardzki

Miasta	Czarna Woda Skarszewy Skórcz Starogard Gdański
Gminy miejskie	Skórcz Starogard Gdański
Gminy miejsko-wiejskie	Czarna Woda Skarszewy
Gminy wiejskie	Bobowo Kaliska Lubichowo Osieczna Osiek Skórcz Smętowo Graniczne Starogard Gdański Zblewo

• p
• d
• e

Powiat starogardzki (1919–1975)

• Siedziba powiatu – Starogard (Gdański)

Przynależność wojewódzka	woj. pomorskie (II RP) (1919–39) woj. gdańskie (1945–75)
Miasta (1919–75)	Skórcz (od 1934) Starogard (Gdański)
Osiedla (1954–72)	Czarna Woda (1958–72)
Gminy wiejskie zbiorowe (1934–54 i 1973–75)	Bobowo Kaliska (od 1948) Leśna Jania (do 1954) Lubichowo Osieczna Osiek Piece (do 1947) Skórcz Smętowo Graniczne (od 1973) Starogard (Gdański) Zblewo
Gromady (1954–72)	Barłożno (1954–59) Bobowo (1954–72) Borzechowo (1954–59) Czarna Woda (1954–57) Frąca (1954–58) Huta Kalna (1954–61) Jabłowo (1954–59) Kaliska (1954–72) Kasparus (1954–61) Kleszczewo Kościerskie (1954–61) Kokoszkowy (1954–72) Kolińcz (1954–59) Leśna Jania (1954–71) Lubichowo (1954–72) Osieczna (1954–72) Osiek (1954–72) Pączewo (1954–72) Piece (1954–59) Pinczyn (1954–61) Rokocin (1954–71) Rywałd (1954–61) Semlin (1962–72) Smętowo Graniczne (1954–72) Szlachta (1954–59) Udzierz (1954–58) Wda (1954–61) Zblewo (1954–72) Zelgoszcz (1954–61) Żabno (1954–59)