W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Piotr Tuleja, temacie, który od lat przykuwa uwagę wielu osób. Od swoich początków do chwili obecnej Piotr Tuleja był przedmiotem debaty, dyskusji i analiz w różnych obszarach. Jego znaczenie i wpływ na społeczeństwo stawia go jako temat zainteresowania ogółu, czy to ze względu na jego wpływ na kulturę popularną, naukę, politykę czy jakąkolwiek inną dziedzinę. W całym artykule będziemy badać różne aspekty związane z Piotr Tuleja, aby zaoferować szeroką i kompletną wizję tego tematu.
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
12 marca 1963 |
| Profesor nauk prawnych | |
| Specjalność: prawo konstytucyjne | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1994 – prawo |
| Habilitacja |
2004 – prawo |
| Profesura |
28 września 2018 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Jagielloński |
| Sędzia Trybunału Konstytucyjnego | |
| Okres spraw. |
3 grudnia 2010–3 grudnia 2019 |
| Odznaczenia | |
Piotr Maria Tuleja (ur. 12 marca 1963 w Krakowie) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, specjalista w zakresie prawa konstytucyjnego, profesor na Uniwersytecie Jagiellońskim, kierownik Katedry Prawa Konstytucyjnego UJ, sędzia Trybunału Konstytucyjnego w stanie spoczynku.
W 1987 ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego, na którym został zatrudniony jako nauczyciel akademicki. W latach 1987–1989 odbył aplikację sądową. W 1994 uzyskał stopień doktora nauk prawnych (promotorem był profesor Paweł Sarnecki). Przebywał na stażach naukowych w Austrii, Czechach, Hiszpanii i Niemczech, był też stypendystą Fundacji Alexandra von Humboldta. W 2004 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk prawnych. W 2018 prezydent nadał mu tytuł naukowy profesora nauk prawnych[1].
Pracownik naukowy Uniwersytetu Jagiellońskiego, na którym objął stanowisko profesora[2]. W 2009 został kierownikiem Katedry Prawa Konstytucyjnego na Wydziale Prawa i Administracji[3]. Zakres jego działalności naukowo-dydaktycznej objął m.in. wykłady z prawa konstytucyjnego oraz z dogmatyki konstytucyjnych praw i wolności człowieka, a także podyplomowe studium „System ochrony konstytucyjnych wolności i praw”[4]. Został członkiem Komisji Prawniczej PAU[2] i Polskiego Towarzystwa Prawa Konstytucyjnego (w 2021 objął funkcję prezesa tej organizacji[5]). Wszedł również w skład rady naukowej Instytutu Nauk Prawnych PAN.
Jest autorem publikacji: Normatywne aspekty praw i wolności obywatelskich w ustawach konstytucyjnych RP (Warszawa 1997), Stosowanie Konstytucji RP w świetle zasady jej nadrzędności – wybrane problemy (Kraków 2003)[6] i innych. Był redaktorem naczelnym „Przeglądu Sejmowego”[7] (do czasu odwołania wraz z całym kolegium redakcyjnym w marcu 2016[8]), członek kolegium redakcyjnego „Forum Prawniczego”, przewodniczący kolegium redakcyjnego „Zeszytów Sądownictwa Konstytucyjnego”.
W latach 1992–1998 pracował w Trybunale Konstytucyjnym jako asystent sędziego. W 1998 został zatrudniony w Zespole Wstępnej Kontroli Skarg Konstytucyjnych i Wniosków, a w 2000 objął stanowisko dyrektora tej jednostki. Wchodził w skład powołanego przez marszałka Sejmu zespołu ds. zmian w Konstytucji RP związanych z członkostwem Polski w Unii Europejskiej.
26 listopada 2010 został wybrany na sędziego Trybunału Konstytucyjnego, będąc kandydatem zgłoszonym przez posłów Platformy Obywatelskiej. 3 grudnia 2010 złożył ślubowanie wobec prezydenta RP. W 2016 wskazany jako jeden z kandydatów na prezesa TK[9]. W styczniu 2017 prokurator generalny Zbigniew Ziobro skierował do TK wniosek kwestionujący zgodność z Konstytucją RP uchwały o wyborze Piotra Tulei oraz Marka Zubika i Stanisława Rymara[10]. Trybunał Konstytucyjny nie rozpoznał wniosku do końca kadencji Piotra Tulei, która zakończyła się 3 grudnia 2019[11].
W 2010 prezydent Bronisław Komorowski, za wybitne zasługi w działalności na rzecz funkcjonowania orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, za osiągnięcia w pracy zawodowej, odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[12].