Placido Maria Schiaffino
W dzisiejszym świecie Placido Maria Schiaffino zyskał duże znaczenie w różnych obszarach codziennego życia. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na gospodarkę światową, Placido Maria Schiaffino stał się tematem dyskusji i debat, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Na przestrzeni dziejów Placido Maria Schiaffino odegrał fundamentalną rolę w ewolucji i rozwoju ludzkości, wyznaczając ważne kamienie milowe i generując znaczące zmiany. W tym artykule szczegółowo zbadamy wpływ Placido Maria Schiaffino w różnych obszarach, analizując jego znaczenie i wkład w sposób, w jaki postrzegamy dzisiejszy świat i radzimy sobie z nim.
| Kardynał prezbiter | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
5 września 1829 |
| Data i miejsce śmierci |
23 września 1889 |
| Prefekt Kongregacji Indeksu | |
| Okres sprawowania |
1888–1889 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
17 października 1847 |
| Prezbiterat |
1852 |
| Sakra biskupia |
1 września 1878 |
| Kreacja kardynalska |
27 lipca 1885 |
| Kościół tytularny | |
| Data konsekracji |
1 września 1878 |
|---|---|
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy | |
Placido Maria Schiaffino O.S.B.Oliv (ur. 5 września 1829 w Genui, zm. 23 września 1889 w Subiaco) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 5 września 1829 roku w Genui. Po skończeniu szkoły, w 1846 roku, wstąpił do zakonu oliwetów, a 17 października 1847 roku złożył profesję zakonną. Następnie został wysłany do Collegio Romano, by studiować filozofię, jednak zmuszony był przerwać naukę i wyjechać na Sycylię. W 1850 ponownie podjął studia i ukończył je cztery lata później, uzyskując doktorat. W 1852 roku przyjął święcenia kapłańskie. Pełnił funkcję przeora i wikariusza generalnego zakonu, a także uczestniczył w pierwszym soborze watykańskim. 30 sierpnia 1878 roku został wybrany tytularnym biskupem Nyssy i dwa dni później przyjął sakrę. Dwa miesiące później został rektorem Papieskiej Akademii Kościelnej. 27 lipca 1885 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Ss. Ioannis et Pauli. W latach 1888–1889 pełnił funkcję prefekta Kongregacji Indeksu, a następnie został Bibliotekarzem Kościoła Rzymskiego i piastował ten urząd do śmierci. Zmarł z powodu ostrej infekcji układu pokarmowego 23 września 1889 w Subiaco.