Roczyny (gromada)

W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Roczyny (gromada), badając jego wiele aspektów i przedstawiając szczegółową analizę jego znaczenia w dzisiejszym społeczeństwie. W następujący sposób zajmiemy się jego znaczeniem historycznym, wpływem na polu zawodowym, wpływem na kulturę popularną i wyzwaniami, przed którymi stoi dzisiaj. Roczyny (gromada) to temat cieszący się dużym zainteresowaniem, a jego badanie pozwoli nam lepiej zrozumieć jego zakres i sposób, w jaki ukształtował naszą rzeczywistość. Dołącz do nas w tej wycieczce po Roczyny (gromada) i odkryj wszystko, co ten motyw ma do zaoferowania.

Roczyny
gromada
1954–1961
Państwo

 Polska

Województwo

krakowskie

Powiat

wadowicki

Data powstania

6 października 1954

Data likwidacji

31 grudnia 1961

Siedziba

Roczyny

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

1

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

23

brak współrzędnych

Roczyny – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954 do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973, tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972.

Gromadę Roczyny z siedzibą GRN w Roczynach utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski – w powiecie wadowickim w woj. krakowskim, na mocy uchwały nr 31/IV/54 WRN w Krakowie z dnia 6 października 1954. W skład jednostki wszedł obszar dotychczasowej gromady Roczyny ze zniesionej gminy Andrychów w tymże powiecie. Dla gromady ustalono 23 członków gromadzkiej rady narodowej.

Gromadę zniesiono 31 grudnia 1961, a jej obszar włączono do gromady Andrychów.

Przypisy

  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 31/IV/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie z dnia 6 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu wadowickiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie z dnia 17 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie z dnia 29 listopada 1954 r., Nr. 11, Poz. 50)
  7. Uchwała Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Wadowicach z dnia 1 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie z dnia 8 października 1954 r., Nr. 9, Poz. 44)
  8. Uchwała Nr 13/3/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie z dnia 18 września 1961 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie krakowskim; w Obwieszczeniu Prezydium WRN w Krakowie z dnia 18 grudnia 1961 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie krakowskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie z dnia 30 grudnia 1961 r., Nr. 16, Poz. 228)