W tym artykule omówimy szczegółowo temat Rodzimowierstwo, aby zapewnić naszym czytelnikom szerokie i szczegółowe spojrzenie na tę kwestię. Z biegiem czasu Rodzimowierstwo stawał się coraz bardziej istotny w dzisiejszym społeczeństwie, wywołując duże zainteresowanie i debatę wśród ekspertów i ogółu społeczeństwa. Od swoich początków do chwili obecnej Rodzimowierstwo wywołał wiele sprzecznych opinii, dlatego w tym artykule skupimy się na analizie i ujawnieniu różnych perspektyw istniejących wokół tego tematu, aby zaoferować naszym czytelnikom pełną i obiektywną wizję.
|
Ten artykuł od 2015-07 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Rodzimowierstwo – system wierzeń etnicznych (zarówno minionych jak i współczesnych – w tym część rekonstrukcji – zawsze jednak nawiązujących do konkretnego systemu wierzeń etnicznych), odwołujących się zazwyczaj do tradycji przedchrześcijańskich. Zespół poglądów opartych na mitologii i wierzeniach lokalnej społeczności, w obrębie danej grupy kulturowej lub etnicznej (rodzimowierca – wyznawca wiary rodzimej, etnicznej).
Termin ten znaczeniowo wywodzi się po części z pejoratywnie nacechowanych przez chrześcijaństwo określeń: pogaństwo, neopogaństwo. Pojęcie powstało ze złączenia dwóch słów: „wiara” w znaczeniu zespołu zasad, na których opiera się pogląd na świat oraz „rodzima” czyli właściwa danej społeczności, regionowi – pochodząca z danego narodu, plemienia, ojczyzny, macierzy, domu, miejsca, itd. We współczesnym znaczeniu do powszechnego użytku trafiło najpóźniej na przełomie XX i XXI wieku, pierwotnie na określenie tradycji słowiańskiej (jako pojęcie zasadniczo będące właściwe językom słowiańskim), ostatecznie również na określenie pozostałych wierzeń wywodzących się z przedchrześcijańskich tradycji etnicznych (słowiańskiej, celtyckiej, pruskiej itd.) – stąd późniejsza konieczność doprecyzowanie przymiotnikiem, np. rodzimowierstwo słowiańskie.
W kręgach kultury germańskiej najpowszechniejszą gałęzią rodzimowierstwa jest rodzimowierstwo germańskie (w tym Ásatrú). Na obszarach gdzie przebywali Celtowie powstał neodruidyzm związany m.in. z odradzanym rytuałem kręgu Gorsedd, a także rodzimowierstwo celtyckie.
W Polsce w okresie międzywojennym pojawiło się kilka ruchów odwołujących się do rodzimowierstwa słowiańskiego – tradycji słowiańskich sprzed chrystianizacji, np. Koło Czcicieli Światowida czy Zadruga; po transformacji ustrojowej 1989 r. zarejestrowanych zostało kilka związków wyznaniowych, m.in.:
i wiele innych, mniej lub bardziej formalnych.
Do tradycji indoeuropejskiej w Polsce odwołuje się Klan Ausran.