Samogłoska prawie otwarta centralna

W dzisiejszym artykule zajmiemy się tematem Samogłoska prawie otwarta centralna, tematem, który w ostatnim czasie wzbudził duże zainteresowanie i dyskusję. Od lat Samogłoska prawie otwarta centralna jest przedmiotem badań i analiz w różnych obszarach, budząc zainteresowanie ekspertów, profesjonalistów i ogółu społeczeństwa. Jego znaczenie w obecnym kontekście jest niezaprzeczalne, a jego wpływ był odczuwalny w różnych aspektach społeczeństwa. Dlatego w tym artykule proponujemy dokładne zbadanie i szczegółową analizę wszystkich aspektów Samogłoska prawie otwarta centralna, w celu zapewnienia pełnej i aktualnej wizji tego bardzo istotnego tematu.

Samogłoska prawie otwarta centralna
Numer IPA 324
ɐ
Jednostka znakowa

ɐ

Unikod

U+0250

UTF-8 (hex)

c9 90

Inne systemy
X-SAMPA 6
Kirshenbaum &"
IPA Braille ⠲⠁
Przykład
informacjepomoc
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Samogłoska prawie otwarta centralna – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych. Symbol, który przedstawia ten dźwięk w Międzynarodowym Alfabecie Fonetycznym, to ɐ (a odwrócone o 180°). W latach 2011-2012 komitet Międzynarodowego Towarzystwa Fonetycznego zagłosował przeciw dodaniu do MAF odrębnego symbolu () dla samogłoski otwartej centralnej niezaokrąglonej.

Zaokrąglenie tej samogłoski nigdy nie zostało sprecyzowane przez MAF, jednak w zdecydowanej większości przypadków jest to samogłoska niezaokrąglona. Jej zaokrąglony odpowiednik występuje tylko w języku sebei używanym w Ugandzie, który jest zarazem jedynym językiem kontrastującym niezaokrąglone i zaokrąglone samogłoski prawie otwarte centralne.

Samogłoska prawie otwarta centralna niezaokrąglona

Artykulacja

Wymowa

Podobnie do polskiego a, ale z językiem położonym nieznacznie wyżej.

Przykłady

Język Słowo MAF Tłumaczenie Uwagi
angielski Received Pronunciation up „w górę” Z reguły transkrybowana /ʌ/.
duński spiser „jem” Czasem transkrybowana /ʌ/.
kantoński „serce”
niemiecki oder „albo” Czasem transkrybowana /ʌ/.
portugalski odmiana brazylijska saca „worek” Odpowiada samogłosce w odmianie europejskiej.
sebei (potrzebny przykład) Samogłoska przykrótka; kontrastuje z przykrótką samogłoską prawie centralną zaokrągloną.

W niektórych językach występuje samogłoska otwarta centralna niezaokrąglona, nieposiadająca odrębnego symbolu IPA, zapisywana , lub (najczęściej używany symbol to ), kiedy niezbędne jest rozróżnienie:

Język Słowo MAF Tłumaczenie Uwagi
czeski laska „miłość” Z reguły transkrybowana /a/.
hiszpański malo „zły” Z reguły transkrybowana /a/.
limburski dialekt Hamont zaak „sprawa” Z reguły transkrybowana //.
maryjski адакат „znów” Z reguły transkrybowana /a/.
niemiecki Ratte „szczur” Z reguły transkrybowana /a/.
polski las „las” Z reguły transkrybowana /a/.
portugalski vá „proszę iść!” Z reguły transkrybowana /a/.
rumuński cal „koń” Z reguły transkrybowana /a/.
sebei (potrzebny przykład) Z reguły transkrybowana /a/.

Samogłoska prawie otwarta centralna zaokrąglona

Artykulacja

Wymowa

Podobnie do polskiego a, ale z językiem położonym nieznacznie wyżej i z zaokrąglonymi ustami.

Przykłady

Język Słowo MAF Tłumaczenie Uwagi
sebei (potrzebny przykład) Samogłoska przykrótka; kontrastuje z przykrótką samogłoską prawie centralną niezaokrągloną.

Przypisy

  1. Keating 2012 ↓, s. 245.
  2. IPA 1999 ↓, s. 166.
  3. a b c d e f UPSID SEBEI. .
  4. a b Roca i Johnson 1999 ↓, s. 186.
  5. Basbøll 2005 ↓, s. 58.
  6. a b Barbosa i Albano 2004 ↓, s. 229.
  7. a b Cruz-Ferreira 1999 ↓, s. 127.
  8. Verhoeven 2007 ↓, s. 221–222.

Bibliografia

  • Plínio A. Barbosa, Eleonora C. Albano. Brazilian Portuguese. „Journal of the International Phonetic Association”. 34 (2), s. 227–232, 2004. DOI: 10.1017/S0025100304001756. (ang.). 
  • Hans Basbøll: The Phonology of Danish. Nowy Jork: Oxford University Press, 2005. ISBN 0-203-97876-5. (ang.).
  • Madalena Cruz-Ferreira: Portuguese (European). W: Handbook of the International Phonetic Association. Cambridge: Cambridge University Press, 1999, s. 126–130. ISBN 978-0-521-65236-0. (ang.).
  • International Phonetic Association (IPA): Handbook of the International Phonetic Association. Cambridge: Cambridge University Press, 1999. ISBN 978-0-521-65236-0. (ang.).
  • Patricia A. Keating. IPA Council votes against new IPA symbol. „Journal of the International Phonetic Association”. 42 (2), s. 245, 2012. DOI: 10.1017/S0025100312000114. (ang.). 
  • Iggy Roca, Wyn Johnson: A Course in Phonology. Blackwell Publishing, 1999. (ang.).
  • Jo Verhoeven. The Belgian Limburg dialect of Hamont. „Journal of the International Phonetic Association”. 37 (2), s. 219–225, 2007. DOI: 10.1017/S0025100307002940. (ang.).