Samogłoska półprzymknięta przednia niezaokrąglona
W tym artykule przyjrzymy się fascynującemu życiu Samogłoska półprzymknięta przednia niezaokrąglona, postaci, która pozostawiła niezatarty ślad w historii. Od skromnych początków po nieoczekiwaną drogę do sławy, Samogłoska półprzymknięta przednia niezaokrąglona poruszył wyobraźnię niezliczonych ludzi na całym świecie. Na tych stronach odkryjemy ich osiągnięcia, zmagania i triumfy, a także ich wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Dzięki ekskluzywnym wywiadom i szeroko zakrojonym badaniom odkryjemy sekrety sukcesu Samogłoska półprzymknięta przednia niezaokrąglona i zbadamy jego trwałe dziedzictwo. Przygotuj się na zanurzenie się w ekscytującą podróż, która zabierze Cię do poznania wszystkich najważniejszych aspektów życia Samogłoska półprzymknięta przednia niezaokrąglona.
| e | |
| Jednostka znakowa |
e |
|---|---|
| Unikod |
U+0065 |
| UTF-8 (hex) |
65 |
| Inne systemy | |
| X-SAMPA | e |
| Kirshenbaum | e |
| IPA Braille↗ | ⠑ |
| Przykład | |
| informacje • pomoc | |
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |
Samogłoska półprzymknięta przednia niezaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych. Symbol, który przedstawia ten dźwięk w Międzynarodowym Alfabecie Fonetycznym, to e.
Języki, w których występuje ten dźwięk
- angielszczyzna australijska i angielszczyzna nowozelandzka: bed , „łóżko” (odpowiada głosce w RP i GA, choć u niektórych użytkowników NzE może być ona bliższa )
- angielszczyzna szkocka i niektóre dialekty angielszczyzny amerykańskiej: play , „grać” (odpowiada dyftongowi w RP i GA)
- dialekt egipski języka arabskiego: ليه , „dlaczego?”, „czemu?”
- język duński: seng , „łóżko”
- język farerski: eg , „ja”
- język francuski: ⓘ , „piękno”[1]
- język galicyjski: ⓘ , „jodła”
- język gruziński: მეფჱ , „król” (alofon )
- język kataloński: séc , „składać”, „zawijać”[2]
- język niderlandzki: ⓘ , „kęs” (standardowa wymowa, ale w Holandii z reguły ta głoska jest dyftongizowana – ⓘ)
- język niemiecki: ⓘ , „dusza”
- język norweski: le , „śmiać się”
- język polski: ⓘ (alofon /ɛ/ między spółgłoskami miękkimi)[3]
- język portugalski: ⓘ , „portugalski”[4]
- język północnofryzyjski: ween , „niebieski”
- język rosyjski: ⓘ , „szyja” (występuje tylko przed spółgłoskami miękkimi)
- język szwedzki: ⓘ , „widzieć”
- język włoski: ⓘ , „Wenecja”[5]
- język zachodniofryzyjski: skeel , „zezowaty”
W niektórych językach występuje samogłoska średnia przednia niezaokrąglona, nie posiadająca odrębnego symbolu IPA, zapisywana lub (najczęściej w pierwszy sposób), kiedy niezbędne jest rozróżnienie:
- dialekt Yorkshire języka angielskiego: play , „grać”[6]
- język fiński: ⓘ , „metro”[7]
- język hebrajski: ⓘ , „Jerycho”[8]
- język hiszpański: ⓘ , „dziesięć”[9]
- Algherese i północne dialekty języka katalońskiego: sec , "suchy" (w tych dialektach /ɛ/ i /e/ łączą się do )
- język nowogrecki: ⓘ , „epsilon”
- język rosyjski: ⓘ , „człowiek”, „osoba” (występuje tylko po spółgłoskach miękkich)[10]
- język rumuński: ⓘ , „społeczeństwo”
- język serbsko-chorwacki: ⓘ , „pytanie”[11]
- język szwedzki: häll , „płaska skała” (w wielu dialektach „e” i „ä” wymawia się w taki sam sposób)
- język tagalog: daliri , „palec u ręki”
- język turecki: ⓘ , „mężczyzna”[12]
- język węgierski: ⓘ , „siedem”[13]
- język maryjski: теле „zima”
Przypisy
- ↑ Fougeron, Cecile; Smith, Caroline L (1993), „Illustrations of the IPA:French”, Journal of the International Phonetic Association 23 (2): 73–76, doi:10.1017/S0025100300004874.
- ↑ Carbonell, Joan F.; Llisterri, Joaquim (1992), „Catalan”, Journal of the International Phonetic Association 22 (1-2): 53–56, doi:10.1017/S0025100300004618.
- ↑ Stanisław Walewski, Langenscheidts Taschenbuch Deutsch: Polnisch-Deutsch, Deutsch-Polnisch, 1980, ISBN 3-468-96100-6.
- ↑ Cruz-Ferreira, Madalena (1995), „European Portuguese”, Journal of the International Phonetic Association 25 (2): 90–94, doi:10.1017/S0025100300005223.
- ↑ Rogers, Derek; d’Arcangeli, Luciana (2004), „Italian”, Journal of the International Phonetic Association 34 (1): 117–121, doi:10.1017/S0025100304001628.
- ↑ Roca, Iggy; Johnson, Wyn (1999), A Course in Phonology, Blackwell Publishing.
- ↑ Iivonen, Antti; Harnud, Huhe (2005), „Acoustical comparison of the monophthong systems in Finnish, Mongolian and Udmurt”, Journal of the International Phonetic Association 35 (1): 59–71, doi:10.1017/S002510030500191X.
- ↑ Laufer, Asher (1999), „Hebrew”, Handbook of the International Phonetic Association, s. 96–99.
- ↑ Martínez-Celdrán, Eugenio; Fernández-Planas, Ana Ma.; Carrera-Sabaté, Josefina (2003), „Castilian Spanish”, Journal of the International Phonetic Association 33 (2): 255–259, doi:10.1017/S0025100303001373.
- ↑ Jones, Daniel; Dennis, Ward (1969), The Phonetics of Russian, Cambridge University Press.
- ↑ Landau, Ernestina; Lončarića, Mijo; Horga, Damir; Škarić, Ivo (1999), "Croatian", Handbook of the International Phonetic Association: A guide to the use of the International Phonetic Alphabet, Cambridge: Cambridge University Press, s. 66–69, ISBN 0-521-65236-7.
- ↑ Zimmer, Karl; Orgun, Orhan (1999), "Turkish", Handbook of the International Phonetic Association: A guide to the use of the International Phonetic Alphabet, Cambridge: Cambridge University Press, s. 154–158, ISBN 0-521-65236-7.
- ↑ Szende, Tamás (1994), „Illustrations of the IPA:Hungarian”, Journal of the International Phonetic Alphabet 24 (2): 91–94.
