W tym artykule przeanalizujemy wpływ Sejm Rzeczypospolitej Polskiej II kadencji (1928–1930) na współczesne społeczeństwo. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej II kadencji (1928–1930) to temat, który zyskał na znaczeniu w ostatnich latach, wywołując debaty i kontrowersje w różnych obszarach. Na przestrzeni dziejów Sejm Rzeczypospolitej Polskiej II kadencji (1928–1930) odegrał kluczową rolę w ewolucji ludzkości, wpływając na aspekty polityczne, społeczne, ekonomiczne i kulturowe. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej II kadencji (1928–1930), odnosząc się do jego znaczenia w bieżącym kontekście i potencjału kształtowania przyszłości. Dodatkowo zbadamy implikacje etyczne i moralne, jakie niesie ze sobą Sejm Rzeczypospolitej Polskiej II kadencji (1928–1930), a także jego możliwe długoterminowe konsekwencje.
Rzeczpospolita Polska |
Ten artykuł jest częścią serii: |
Sejm II kadencji utworzony został w wyniku wyborów przeprowadzonych w Polsce 4 marca 1928 (poprzedni Sejm I kadencji rozwiązany został 27 listopada 1927).
Marszałkiem Seniorem Sejmu II kadencji był poseł BBWR Jakub Bojko. Podczas pierwszego posiedzenia, 27 marca 1928, Marszałkiem Sejmu wybrano Ignacego Daszyńskiego (PPS).
Wicemarszałkami, wybranymi w dniu 28 marca 1928 byli:
1) Seweryn Czetwertyński (ZLN),
2) Jan Dąbski (SCh),
3) Zygmunt Marek (PPS) – do 25 stycznia 1930, Kazimierz Pużak (PPS) – wybrany 31 stycznia 1930 zrezygnował od razu, Zygmunt Żuławski (PPS) – wybrany 7 lutego 1930, przyjął wybór 10 lutego 1930,
4) Jan Woźnicki (PSL „Wyzwolenie”) - do 5 lutego 1930, Michał Róg (PSL "Wyzwolenie") - od 7 lutego 1930,
5) Wołodymyr Zahajkewycz (Ukraińsko-Białoruski Klub Sejmowy).
Prezydium Sejmu II kadencji pełniło swoje funkcje do dnia 8 grudnia 1930.
Sejm II kadencji rozwiązany został 30 sierpnia 1930. Następny, Sejm III kadencji, utworzony został w wyniku wyborów 16 listopada 1930.