Od niepamiętnych czasów Stellan Skarsgård przyciąga uwagę i zainteresowanie ludzi na całym świecie. Od samego początku do chwili obecnej Stellan Skarsgård był tematem dyskusji, debat i refleksji w niezliczonych kontekstach. Niezależnie od tego, czy chodzi o dziedzinę akademicką, naukową, kulturalną czy społeczną, Stellan Skarsgård pozostawił niezatarty ślad w historii ludzkości. W tym artykule zbadamy różne aspekty, wpływ i znaczenie Stellan Skarsgård, a także jego wpływ na różne aspekty życia codziennego. Poprzez głęboką i skrupulatną analizę będziemy starali się rzucić światło na ten fascynujący temat i jego znaczenie we współczesnym świecie.
Stellan Skarsgård (2017) | |
Imię i nazwisko |
Stellan John Skarsgård |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
13 czerwca 1951 |
Zawód |
aktor |
Współmałżonek |
My Skarsgård |
Lata aktywności |
od 1968 |
Strona internetowa |
Stellan John „Skarzie” Skarsgård (ur. 13 czerwca 1951 w Göteborgu) – szwedzki aktor filmowy, teatralny i telewizyjny. Okazjonalnie zajmuje się również produkcją filmową.
Urodził się w Göteborgu jako syn Gudrun (z domu Larsson) i Jana Skarsgårda. W dzieciństwie często wraz z rodziną przeprowadzał się i mieszkał, między innymi, w takich miejscowościach jak Helsingborg, Totebo, Kalmar, Marielund i Uppsala.
W wieku siedemnastu lat zadebiutował na szklanym ekranie w serialu dla młodzieży Bombi Bitt och jag (Bombi Bitt i ja, 1968), a tytułowa rola Bombi Bitta przyniosła mu dużą popularność wśród masowej widowni.
W 1972 dołączył do Królewskiego Teatru Dramatycznego w Sztokholmie, gdzie grał m.in. w sztukach Augusta Strindberga - Ett drömspel (1986) czy Mistrz Olof (1988). Przez całe lata 70. i 80. występował w szwedzkich produkcjach teatralnych i filmowych, m.in. u Allana Edwalla, Bo Widerberga i Carla-Gustava Nykvista.
Międzynarodowy rozgłos zyskał dzięki rolom w Prostodusznym mordercy (1982) Hansa Alfredsona, za którą otrzymał Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszego aktora na 32. MFF w Berlinie, oraz w nominowanym do Oscara filmie Wół (1991) Svena Nykvista. Ponadto do jego osiągnięć z tego okresu zalicza się rolę Raoula Wallenberga z obrazu Dobry wieczór, panie Wallenberg (1990).
Pod koniec lat 80. rozpoczął pracę w Stanach Zjednoczonych. Pojawił się w niewielkich rolach inżyniera w Nieznośnej lekkości bytu (1988) Philipa Kaufmana i rosyjskiego wojskowego Tupolewa w Polowaniu na Czerwony Październik (1990) Johna McTiernana.
Na szybkim rozwoju jego kariery w dużym stopniu zaważyło spotkanie z Larsem von Trierem. Wystąpił w pięciu jego filmach. W Przełamując fale (1996) zagrał toksycznego, sparaliżowanego męża głównej bohaterki, kreowanej przez Emily Watson. Ponadto pojawił się w epizodach w Królestwo II (1996), Tańcząc w ciemnościach (2000), Dogville (2002) i Melancholii (2011).
Koniec lat 90. i początek XXI wieku zaowocowały interesującymi rolami w ambitnych obrazach amerykańskich, takich jak Buntownik z wyboru (1997) Gusa van Santa (profesor matematyki), Amistad (1997) Stevena Spielberga (idealistyczny abolicjonista), Time Code (2000) Mike’a Figgisa (spec od reklamy z problemem alkoholowym) czy Duchy Goi (2006) Miloša Formana (Francisco Goya). Skarsgård nie stroni również od produkcji czysto komercyjnych. Pojawił się u boku Roberta De Niro i Jeana Reno w Roninie (1998) Johna Frankenheimera, a także w horrorach Renny'ego Harlina: Piekielna głębia (1999) i Egzorcysta: Początek (2004).
W 2006 dołączył do obsady popularnej serii Piraci z Karaibów. Dotychczas w roli awanturnika-ojca Willa Turnera wystąpił w dwóch częściach: Skrzyni umarlaka (2006) i Na krańcu świata (2007).
Ma za sobą także przygodę z musicalem. W Mamma Mia! (2008) Phyllidy Lloyd, gdzie zagrał obok Meryl Streep, Pierce’a Brosnana i Colina Firtha, zaśpiewał piosenki „Our Last Summer” i „Take a Chance on Me” z repertuaru ABBY. W 2018 roku powrócił do musicalu w roli Billa w kontynuacji opowieści o Donnie i jej córce w filmie Ola Parkera Mamma Mia: Here We Go Again!.
Mimo intensywnej pracy w Stanach Zjednoczonych nie zrezygnował z udziału w produkcjach rodzimych. Wystąpił w głównej roli w Bezsenności (1997) Erika Skojldbjaerga, której amerykański remake kilka lat później nakręcił Christopher Nolan. Za rolę alkoholika Tomasa z Aberdeen (2000) Hansa Pettera Molanda dostał nominację do Europejskiej Nagrody Filmowej. W następnym roku otrzymał to samo wyróżnienie, tym razem za rolę Wilhelma Furtwänglera, słynnego niemieckiego kompozytora, decydującego się na pozostanie w hitlerowskich Niemczech, w obrazie Istvána Szabó Sztuka wyboru (2001). Pojawił się w teledysku Lykke Li do piosenki „Sadness is a blessing” (2011).
27 kwietnia 1975 poślubił My Sonję Marie Agnes, z którą ma sześcioro dzieci: pięciu synów – Alexandra (ur. 25 sierpnia 1976), Gustafa (ur. 12 listopada 1980), Sama (ur. 5 czerwca 1982), Billa (ur. 9 sierpnia 1990) i Valtera (ur. 25 października 1995) oraz córkę Eiję (ur. 27 lutego 1992). 1 maja 2007 doszło do rozwodu. 12 stycznia 2009 ożenił się z Megan Everett. Mają dwóch synów: Ossiana (ur. 26 kwietnia 2009) i Kolbjörna (ur. 24 sierpnia 2012).
Jest zdeklarowanym humanistą i ateistą. Stwierdził, że jeśli „Bóg jest tak próżny, że wymaga dla siebie uwielbienia, to nie jest tego uwielbienia godny”.
Rok | Tytuł filmu | Wyróżnienie |
---|---|---|
1982 | Prostoduszny morderca | Srebrny Niedźwiedź dla najlepszego aktora na 32. MFF w Berlinie Złoty Żuk (najlepszy szwedzki aktor) |
1989 | Kobiety na dachu | Złoty Żuk (najlepszy szwedzki aktor) |
2000 | Aberdeen | nom. do Europejskiej Nagrody Filmowej (najlepszy aktor) |
2001 | Sztuka wyboru | nom. do Europejskiej Nagrody Filmowej (najlepszy aktor) |