Sternotherus

W dzisiejszym artykule zagłębimy się w temat Sternotherus, badając jego implikacje, cechy i możliwe zastosowania. Sternotherus to temat, który był przedmiotem zainteresowania i debaty w różnych obszarach, generując sprzeczne opinie i kwestionując ustalone koncepcje. W tym artykule zagłębimy się w historię Sternotherus, przeanalizujemy jego dzisiejsze znaczenie i zbadamy jego wpływ w różnych kontekstach. Ponadto zatrzymamy się na różnych perspektywach istniejących wokół Sternotherus, oferując panoramiczny widok, który pozwala nam zrozumieć złożoność tego tematu. Krytycznym i wzbogacającym spojrzeniem zajmiemy się wieloma aspektami Sternotherus w celu wzbogacenia wiedzy i zachęcenia do głębokiej refleksji nad jego znaczeniem i znaczeniem.

Sternotherus
J.E. Gray, 1825
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – piżmik wonny (S. odoratus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Rząd

żółwie

Podrząd

żółwie skrytoszyjne

Nadrodzina

Kinosternoidea

Rodzina

mułowcowate

Podrodzina

Kinosterninae

Rodzaj

Sternotherus

Typ nomenklatoryczny

Testudo odorata Latreille, 1802

Synonimy
  • Sternothaerus Bell, 1825
  • Aromochelys J.E. Gray, 1855
  • Goniochelys Agassiz, 1857
  • Ozotheca Agassiz, 1857
Gatunki

6 gatunków – zobacz opis w tekście

Sternotherusrodzaj żółwi z podrodziny Kinosterninae w rodzinie mułowcowatych (Kinosternidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Północnej (Kanada i Stany Zjednoczone).

Systematyka

Etymologia

  • Sternotherus (Sternothaerus): gr. στερνον sternon „pierś, klatka piersiowa”; θαιρoς thairos „zawiasy drzwi lub bramy”.
  • Aromochelys: gr. αρωμα arōma, αρωματος arōmatos „aromatyczny korzeń”; χελυς khelus „żółw rzeczny”. Gatunek typowy: Testudo odorata Latreille, 1802.
  • Goniochelys: gr. γωνια gōnia „róg, kąt”; χελυς khelus „żółw rzeczny”. Gatunek typowy: Goniochelys triquetra Agassiz, 1857 (= Aromochelys carinata J.E. Gray, 1856).
  • Ozotheca: gr. οζω ozō „pachnąć”; θηκη thēkē „skrzynia, szkatuła, sposób pochowania”. Gatunek typowy: Testudo odorata Latreille, 1802.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki:

Uwagi

  1. Nomen suppressum et reiectum: (ICZN 1989: Opinion 1534).

Przypisy

  1. Sternotherus, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. J.E. Gray. A Synopsis of the genera of Reptiles and Amphibia, with a description of some new species. „Annals of Philosophy”. New Series. 10, s. 211, 1825. (ang.). 
  3. Anonim. Opinion 1534: Sternotherus Gray, 1825 and Pelusios Wagler, 1830 (Reptilia, Testudines): conserved. „The Bulletin of zoological nomenclature”. 46 (1), s. 81–82, 1989. (ang.). 
  4. T. Bell. A Monograph of the Tortoises having a moveable Sternum, with Remarks on their Arrangement and Affinities. „The Zoological journal”. 2, s. 305, 1826. (ang.). 
  5. J.E. Gray: Catalogue of shield reptiles in the collection of the British Museum. Cz. 1: Testudinata (Tortoises). London: Printed by order of the Trustees, 1855, s. 15, 46. (ang.).
  6. Agassiz 1857 ↓, s. 423.
  7. Agassiz 1857 ↓, s. 424.
  8. a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Sternotherus. The Reptile Database. . (ang.).
  9. R. Midtgaard: Sternotherus. RepFocus. . (ang.).
  10. Jaeger 1944 ↓, s. 221.
  11. Jaeger 1944 ↓, s. 233.
  12. Jaeger 1944 ↓, s. 23.
  13. a b Jaeger 1944 ↓, s. 47.
  14. Jaeger 1944 ↓, s. 98.
  15. Jaeger 1944 ↓, s. 158.
  16. Jaeger 1944 ↓, s. 234.
  17. a b Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 365. ISBN 83-01-14344-4.
  18. E. Keller (red.), J.H. Reinchholf, G. Steinbach, G. Diesener, U. Gruber, K. Janke, B. Kremer, B. Markl, J. Markl, A. Shlüter, A. Sigl & R. Witt: Gady i płazy. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 90, seria: Leksykon Zwierząt. ISBN 83-7311-873-X. (pol.).

Bibliografia