Tempietto del Clitunno
W tym artykule zbadamy temat Tempietto del Clitunno i przeanalizujemy jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Tempietto del Clitunno to temat, który w ostatnim czasie cieszy się dużym zainteresowaniem, a jego znaczenie przekracza granice i kultury. Na przestrzeni dziejów Tempietto del Clitunno odgrywał fundamentalną rolę w ewolucji społeczeństwa, a jego wpływ pozostaje znaczący także dzisiaj. Poprzez szczegółową analizę zbadamy różne aspekty Tempietto del Clitunno i jego znaczenie w takich obszarach, jak polityka, ekonomia, kultura i życie codzienne. Dodatkowo zbadamy możliwe przyszłe implikacje Tempietto del Clitunno i jego wpływ na sposób, w jaki żyjemy i współdziałamy we współczesnym świecie.
 Widok kościoła | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
Położenie na mapie Włoch  | |
| 42,84224°N 12,75693°E/42,842240 12,756929 | |
| Strona internetowa | |
Tempietto del Clitunno niewielki kościół w formie świątyni rzymskiej, znajduje się w gminie Campello sul Clitunno, w wiosce Pissignano, na zboczu wzgórza San Benedetto z widokiem na dolinę Spoleto. Uważany za jeden z najciekawszych zabytków wczesnośredniowiecznych w Umbrii, jest jednym z obiektów sztuki i architektury longobardzkiej we Włoszech, które zostały umieszczone na prestiżowej liście światowego dziedzictwa UNESCO jako jedno z siedmiu miejsc kategorii: Longobardowie we Włoszech. Ośrodki władzy, 568 – 774 n.e.
Miejsce to opisał Pliniusz Młodszy. Kościół zbudowano z elementów architektonicznych z epoki rzymskiej, być może z poprzedniego sanktuarium boga Clitumnusa (utożsamianego z Jowiszem), ma kształt klasycznej świątyni: spoczywa na wysokim podium z frontem składającym się z czterech kolumn korynckich, który wspiera belkowanie z napisem dedykującym kościół „Bogu aniołów”. Wnętrze, do którego prowadzą boczne schody, ma absydę ze złożoną dekoracją, w której łączą się rzeźby reliefowe (pierwotnie malowane) i freski o tematyce chrześcijańskiej (błogosławieństwo Chrystusa, św. Piotra, św. Pawła, anioły z krzyżem), datowane na VIII wiek. Niewielkie tabernakulum pośrodku absydy także wykorzystuje elementy rzeźbiarskie z pierwszego wieku. Pierwotnie uważany za rzymską świątynię, budynek datowano różnie, początkowo na IV-V wiek jako kościół poświęcony San Salvatore. Ostatnie badania pozwoliły jednak określić powstanie budynku na epokę longobardzką, między początkiem VII i końcem VIII wieku.
-
Widok frontalny -
Łaciński napis dedykacyjny -
Ślady fresku z VIII wieku -
Absyda
Przypisy
- ↑ Wspólnie z Albanią, Austrią, Belgią, Bośnią i Hercegowiną, Bułgarią, Chorwacją, Czechami, Francją, Hiszpanią, Macedonią Północną, Niemcami, Polską, Rumunią, Słowacją, Słowenią, Szwajcarią i Ukrainą