Santa Maria delle Grazie
W tym artykule poruszymy temat Santa Maria delle Grazie, który jest dziś niezwykle aktualny i interesujący. Santa Maria delle Grazie to temat, który wywołał wielką debatę i przyciągnął uwagę wielu osób z różnych dziedzin. W całej historii Santa Maria delle Grazie był przedmiotem badań, analiz i refleksji, co przyczyniło się do jego ewolucji i zrozumienia w obecnym kontekście. Co więcej, Santa Maria delle Grazie odegrał znaczącą rolę w życiu wielu ludzi, bezpośrednio lub pośrednio wpływając na różne aspekty społeczeństwa. Dlatego istotne jest zbadanie i zgłębienie znaczenia i znaczenia Santa Maria delle Grazie, a także jego implikacji i konsekwencji dzisiaj.
| sanktuarium | |||||||||||||
 Widok z zewnątrz | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| bazylika mniejsza • nadający tytuł |
od 22 czerwca 1993 | ||||||||||||
| Wezwanie |
Matki Bożej Łaskawej | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Mediolanu  | |||||||||||||
Położenie na mapie Włoch  | |||||||||||||
Położenie na mapie Lombardii  | |||||||||||||
 45°27′57″N 9°10′16″E/45,465833 9,171111
| |||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
|
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
kulturowy |
| Spełniane kryterium |
I, II |
| Numer ref. | |
| Region |
Europa i Ameryka Północna |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę |
1980 |
Bazylika Santa Maria delle Grazie w Mediolanie. Autorem projektu kościoła był Guiniforte Solari. Prace nad budową kościoła rozpoczęto w późnych latach 80. XV wieku i kontynuowano przebudowę w latach 90. tego wieku. Świątynia typu bazylikowego, korpus 3-nawowy (długi i niski) powstał już w latach 60. W kościele Donato Bramante zastosował swoje ulubione motywy architektoniczne wynikające z zamiłowania do formy dośrodkowej – prezbiterium i transept zakończył półkolami, a wokół kopuły umieścił galerię otwartą arkadami na zewnątrz. Kopułę na poligonalnym bębnie wieńczy smukła latarnia (cecha charakterystyczna dla Bramantego). Wnętrze Santa Maria delle Grazie charakteryzuje się lekkością i jasnością. Geometryczne wzory, jak malowane rozetowe okna, są podporządkowane klarowności dyspozycji przestrzennej.
W bazylice znajduje się fresk Leonarda da Vinci Ostatnia Wieczerza i kwadratowa mozaika (120 m) przedstawiająca Matkę Bożą.
Nocą 15 sierpnia 1943 roku bomby zrzucone przez brytyjskie i amerykańskie samoloty uszkodziły kościół. Ściana zawierająca Ostatnią wieczerzę nie została zniszczona, gdyż była zabezpieczona workami z piaskiem.
22 czerwca 1993 roku papież Jan Paweł II podniósł kościół do godności bazyliki mniejszej.
Przypisy
- ↑ GCatholic.org: Basilica di S. Maria delle Grazie. www.gcatholic.org. . (ang.).
Linki zewnętrzne
- ↑ Wspólnie z Albanią, Austrią, Belgią, Bośnią i Hercegowiną, Bułgarią, Chorwacją, Czechami, Francją, Hiszpanią, Macedonią Północną, Niemcami, Polską, Rumunią, Słowacją, Słowenią, Szwajcarią i Ukrainą