W tym artykule zbadamy wszystko, co jest związane z Wielbłądowate, od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Wielbłądowate przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie, czy to ze względu na swój wpływ na kulturę popularną, czy też ze względu na swoje znaczenie w historii. Poprzez szczegółową analizę będziemy starali się lepiej zrozumieć Wielbłądowate i jego znaczenie w różnych kontekstach. Od najbardziej podstawowych aspektów po najgłębsze implikacje, ten artykuł zagłębi się w świat Wielbłądowate, aby zaoferować kompletną i wzbogacającą wizję tego ekscytującego tematu.
Camelidae | |||
J.E. Gray, 1821 | |||
Przedstawiciel rodziny – wielbłąd dwugarbny (Camelus ferus) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina |
wielbłądowate | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Camelus Linnaeus, 1758 | |||
Synonimy | |||
| |||
Podrodziny | |||
| |||
Zasięg występowania | |||
Zasięg występowania wielbłądowatych. Czarne linie wskazują prawdopodobne trasy wędrówek od plejstocenu do czasów współczesnych. |
Wielbłądowate (Camelidae) – rodzina dużych, roślinożernych ssaków łożyskowych z rzędu parzystokopytnych (Atriodactyla).
Ssaki należące do tej rodziny w stanie dzikim występują na obszarach górskich i pustynnych w Ameryce Południowej, Afryce i Azji. Formy udomowione spotykane są niemal na całym świecie.
Wielbłądowate są ssakami dużymi i bardzo dużymi. Długość ich ciała wynosi 128-345 cm, wysokość w kłębie 80-230 cm, a masa ciała 45-1000 kg. Charakteryzują się długą, wygiętą szyją, małą głową, krótkim ogonem i długimi, smukłymi nogami zakończonymi dwoma palcami (III i IV), pozostałe palce są całkowicie zredukowane. Palce zaopatrzone są w małe i spłaszczone kopyta. Paliczki dystalne pokryte są blaszką rogową, a zwierzę chodząc opiera swój ciężar na poduszce skórnej paliczka środkowego (palcochodność). Poruszają się inochodem. Szerokie stopy ułatwiają im poruszanie się po piasku.
Wzór zębowy | I | C | P | M | |
---|---|---|---|---|---|
30-34 | = | 1 | 1 | 2-3 | 3 |
3 | 1 | 1-2 | 3 |
Skóra pokryta jest gęstą sierścią złożoną z dwóch warstw włosów. Górna warga wszystkich Camelidae jest rozszczepiona. Pomiędzy brzuchem a udem nie występuje fałd pachwinowy. W przeciwieństwie do pozostałych ssaków, wielbłądowate posiadają erytrocyty o owalnym kształcie, bardzo odporne na wahania ciśnienia osmotycznego. Posiadają trójkomorowy żołądek. Występuje u nich łożysko rozproszone, nabłonkowo-kosmówkowe. Kosmki są rozsiane nieregularnie na całej powierzchni kosmówki.
Są zwierzętami stadnymi, tworzą haremowe grupy rodzinne złożone z samca, kilku samic i ich potomstwa. Żywią się trawą i liśćmi drzew i krzewów. Kopulują w pozycji siedzącej. Ciąża trwa do 11 miesięcy. Samica rodzi jedno, w pełni rozwinięte młode, które podąża za matką krótko po urodzeniu.
Przedstawiciele wielbłądowatych pojawili się na obszarze dzisiejszej Ameryki Północnej w górnym eocenie, gdzie rozprzestrzenili się w pliocenie, a następnie przedostali do Azji przez most lądowy Beringa i do Ameryki Południowej. Wielbłądowate Ameryki Północnej wyginęły ok. 10 tys. lat temu.
Rodzina wielbłądowatych obejmuje jedną współcześnie występującą podrodzinę:
Opisano również kilka podrodzin wymarłych:
Opisano również rodzaje wymarłe o niepewnej pozycji systematycznej i nie sklasyfikowane w żadnej z powyższych podrodzin:
Wielbłądy i lamy mogą krzyżować się pomiędzy sobą. Hybryda wielbłąda jednogarbnego z dwugarbnym to birtugan. Hybryda lamy i wielbłąda jednogarbnego (cama) została uzyskana poprzez sztuczne unasienianie.
Zgromadzenie Ogólne ONZ, na wniosek FAO – ogłosiło rok 2024 Międzynarodowym Rokiem Wielbłądowatych: „ze względu na ich kluczową rolę w zapewnieniu środków do życia milionom gospodarstw domowych żyjących w nieprzyjaznym środowisku w ponad 90 krajach, zwłaszcza ludności tubylczej i społecznościom lokalnym” oraz „w celu budowania świadomości na temat niewykorzystanego potencjału wielbłądowatych oraz wezwania do zwiększonych inwestycji w sektorze wielbłądowatych, propagując intensyfikację badań, rozwój potencjału oraz wykorzystanie innowacyjnych praktyk i technologii”.