Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1888 roku
Dziś Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1888 roku jest jednym z najbardziej istotnych i najważniejszych tematów w społeczeństwie. Jej wpływ obejmuje różne obszary, od polityki po kulturę popularną. Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1888 roku był przedmiotem debat i dyskusji na przestrzeni dziejów, budząc zarówno pasję, jak i kontrowersje. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1888 roku, od jego wpływu na życie codzienne po znaczenie na arenie międzynarodowej. Przeanalizujemy, jak Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1888 roku ukształtował sposób, w jaki myślimy i działamy, a także jego rolę w kształtowaniu dzisiejszego świata. Poprzez tę eksplorację spróbujemy rzucić światło na temat, który jest nadal istotny we współczesnym społeczeństwie.
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Rodzaj |
wybory prezydenckie | ||
| Data przeprowadzenia |
6 listopada 1888 (głosowanie powszechne) | ||
| Podstawa prawna | |||
| Głosowanie | |||
| |||
| |||
| |||
| |||
Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1888 roku – dwudzieste szóste wybory prezydenckie w historii Stanów Zjednoczonych. Na urząd prezydenta wybrano Benjamina Harrisona, a wiceprezydentem został Levi Morton.
Kampania wyborcza
Partia Demokratyczna, zebrana na konwencji w Saint Louis w dniach 5-7 czerwca 1888 już w pierwszej turze, jednogłośnie nominowała Clevelanda by ubiegał się o reelekcję. Jego współkandydatem został Allen Thurman. Partia Republikańska zebrała się w Chicago dwa tygodnie później (19-23 czerwca) i planowała wystawić kandydaturę Johna Shermana, wobec rezygnacji z ubiegania się o prezydenturę Jamesa Blaine’a. Sherman nie uzyskał wymaganej większości, a gdy nadeszła wiadomość od nieobecnego Blaine’a, by głosować na Harrisona, delegaci poparli jego kandydaturę w ósmym głosowaniu. Kandydatem na wiceprezydenta został Levi Morton. Kandydatem Partii Prohibicji został Clinton Fisk, natomiast Krajowej Partii Pracy – Alson Streeter. Głównym tematem kampanii demokratów była polityka celna. Cleveland twierdził, że dzięki nadwyżkom budżetowym można było zmniejszyć taryfy celne, co obniżyło by ceny towarów. Sam prezydent nie wziął jednak aktywnego udziału w kampanii. Harrison wygłaszał liczne przemówienia na werandzie w swoim domu, co przysporzyło mu popularności. Republikanie promowali protekcjonizm i obiecywali m.in. wysokie renty dla weteranów wojennych. Zdaniem historyków, wybory te były najbardziej skorumpowane w historii USA – oba główne obozy polityczne kupowały głosy i dopuszczały się fałszerstw. Zwycięstwo kandydata republikanów zagwarantowały głównie głosy przemysłowców, obawiających się zmian taryf celnych.
Kandydaci
Krajowa Partia Pracy
-
Alson Streeter
Partia Demokratyczna
-
Grover Cleveland -
Allen Thurman
Partia Prohibicji
-
Clinton Fisk
Partia Republikańska
-
Benjamin Harrison -
Levi Morton
Wyniki głosowania
Głosowanie powszechne odbyło się 6 listopada 1888. Cleveland uzyskał 48,6% poparcia, wobec 47,8% dla Harrisona, 2,2% dla Clintona Fiska i 1,3% dla Alsona Streetera. Ponadto, około 8500 głosów oddano na niezależnych elektorów, głosujących na innych kandydatów. Frekwencja wyniosła 79,3%. W głosowaniu Kolegium Elektorów Harrison uzyskał 233 głosów, przy wymaganej większości 201 głosów. Na Clevelanda zagłosowało 168 elektorów. W głosowaniu wiceprezydenckim zwyciężył Levi Morton, uzyskując 233 głosów, wobec 168 dla Allena Thurmana.
Benjamin Harrison został zaprzysiężony 4 marca 1889 roku.
| Kandydat na prezydenta | Partia | Głosowanie powszechne | Kolegium Elektorów | |
|---|---|---|---|---|
| Głosy | Procent | |||
| Benjamin Harrison | Partia Republikańska | 5 443 892 | 47,8% | 233 |
| Grover Cleveland | Partia Demokratyczna | 5 534 488 | 48,6% | 168 |
| Clinton Fisk | Partia Prohibicji | 249 819 | 2,2% | 0 |
| Alson Streeter | Krajowa Partia Pracy | 146 602 | 1,3% | 0 |
| Łącznie | 401 | |||
| Kandydat na wiceprezydenta | Partia | Kolegium Elektorów |
|---|---|---|
| Levi Morton | Partia Republikańska | 233 |
| Allen Thurman | Partia Demokratyczna | 168 |
| Łącznie | 401 | |
Przypisy
- ↑ a b L. Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. s. 446.
- ↑ a b c d L. Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. s. 452.
- ↑ a b c d US President – National Vote. Our Campaign. . (ang.).
- ↑ a b c A. Bartnicki: Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki. s. 251.
- ↑ A. Bartnicki: Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki. s. 252.
- ↑ M. Jones: Historia USA. s. 403.
- ↑ a b M. Jones: Historia USA. s. 404.
- ↑ Election of 1888. CountingTheVotes. . (ang.).
- ↑ a b c Electoral College Box – 1888. NARA. . (ang.).
Bibliografia
- Maldwyn Jones: Historia USA. Gdynia: Latarnia, 2016. ISBN 978-83-65387-02-8. (pol.).
- Andrzej Bartnicki: Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki. T. 3. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995. ISBN 83-01-11894-6. (pol.).
- Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Warszawa: Iskry, 1999. ISBN 83-207-1558-X. (pol.).
| Wybory według lat |
|
|---|---|
| Kandydaci | |
| Zasady | |
| Prawybory |
