Zygmunt Nowicki (1881–1944)

W dzisiejszym świecie Zygmunt Nowicki (1881–1944) udało się przyciągnąć uwagę dużej liczby osób w różnych obszarach społeczeństwa. Jego wpływ znacznie się rozprzestrzenił, wywołując zarówno zainteresowanie, jak i debatę. Dzięki różnym perspektywom i opiniom Zygmunt Nowicki (1881–1944) stał się dziś istotnym tematem. Od wpływu na kulturę popularną po zaangażowanie w kwestie polityczne i społeczne, Zygmunt Nowicki (1881–1944) wyróżnia się jako temat o ogromnym znaczeniu. W tym artykule zbadamy różne wymiary Zygmunt Nowicki (1881–1944) i jego wpływ na współczesne społeczeństwo.

Zygmunt Nowicki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1881
Krasnopol

Data i miejsce śmierci

29 września 1944
Warszawa

Następca

Jerzy Barthel de Weydenthal

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości

Zygmunt Nowicki (ur. 5 stycznia 1881 w Krasnopolu, powiat sejneński, zm. 29 września 1944 w Warszawie) – polski działacz ruchu ludowego i pracownik społeczny, w okresie II RP poseł na Sejm I i II kadencji z ramienia Polskiego Stronnictwa Ludowego „Wyzwolenie”.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Stanisława i Antoniny Jagłowskich. Ukończył w 1899 seminarium nauczycielskie, tajne kursy naukowe i Wyższe Kursy Nauczycielskie w Warszawie. Był nauczycielem w Konarach k. Warki (1903), następnie w Pilaszkowie k. Łowicza, gdzie w 1905 był współorganizatorem tajnego zjazdu nauczycieli Królestwa Polskiego, na którym powołano Związek Nauczycieli Ludowych – został jego prezesem. Był wiceprezesem Związku Nauczycielstwa Polskiego. Więziony przez władze rosyjskie.

W latach 1917–1931 należał do Polskiego Stronnictwa Ludowego „Wyzwolenie”, Członek Centralnego Komitetu Narodowego w Warszawie (XI 1916 – V 1917).

Po I wojnie światowej ujednolicił programy nauczania. W 1920 wstąpił ochotniczo do Wojska Polskiego. Z ramienia PSL „Wyzwolenie” od 1922 do 1930 wykonywał mandat posła na Sejm I i II kadencji. Po zjednoczeniu ruchu ludowego w 1931 został członkiem Stronnictwa Ludowego.

Po strajku nauczycieli z 1937 rząd zgodził się na zwołanie zjazdu Związku, który miał wybrać nowe władze. Zygmunt Nowicki był prezesem ZNP w latach 1938–1939. Po kapitulacji Warszawy, w październiku 1939 wraz z czwórką innych członków władz ZNP postanowił przenieść działalność Związku do konspiracji. W ten sposób powstała Tajna Organizacja Nauczycielska (TON), która odegrała ogromną rolę w organizowaniu tajnego nauczania.

Zginął w czasie powstania warszawskiego w 1944. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 150-4-28).

Od 27 lipca 1912 był mężem Zofii Marciszewskiej.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 216. .
  2. Jerzy Z. Pająk, O rząd i armię. Centralny Komitet Narodowy (1915–1917), Kielce 2003, s. 246 ISBN 83-7133-208-4.
  3. Cmentarz Stare Powązki: ZYGMUNT NOWICKI, Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne .
  4. M.P. z 1933 r. nr 24, poz. 33 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia

  • Encyklopedia Powszechna PWN, tom 3.
  • Słownik biograficzny zasłużonych dla oświaty i wychowania w Warszawie i województwie stołecznym warszawskim od 1916 r., zeszyt I (zespół redakcyjny Kazimiera Kartasińska i inni), Warszawa 1995, s. 116–117.

Linki zewnętrzne