7 Dywizja Strzelców
W następnym artykule 7 Dywizja Strzelców zostanie omówiony z wszechstronnej i szczegółowej perspektywy, w celu zapewnienia głębokiego zrozumienia tego tematu. Przeanalizowane zostaną różne aspekty związane ze 7 Dywizja Strzelców, w tym jego pochodzenie, wpływ na obecne społeczeństwo, możliwe rozwiązania lub przyszłe implikacje. Ponadto zaprezentowane zostaną różne opinie i punkty widzenia ekspertów w danej dziedzinie, aby wzbogacić debatę i zapewnić pełniejszą wizję. Celem tego artykułu jest promowanie wiedzy i refleksji wokół 7 Dywizja Strzelców, z zamiarem promowania szerszego i bardziej krytycznego zrozumienia tego tematu.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Działania zbrojne | |
| wojna domowa w Rosji wojna polsko-bolszewicka bitwa pod Chełmem (11-18 VIII 1920) bitwa pod Stepankowicami(5 IX 1920) | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
7 Dywizja Strzelców – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej okresu wojny domowej w Rosji i wojny polsko-bolszewickiej.
Formowanie i walki
Sformowana jesienią 1918 z oddziałów 3 Moskiewskiej Dywizji Piechoty i Kostromskiej Dywizji Piechoty.
1 maja 1920 dywizja broniła się na przedpolach Kijowa nad rzeką Zdwiż, zaś 5 maja 1920 na odcinku Pietrowcy – Moszczun – rz. Irpień – wieś Romanówka – stacja Biełgorodka.
Struktura organizacyjna
- dowództwo dywizji
- 19 Brygada Strzelców
- 55 pułk strzelców
- 56 pułk strzelców
- 57 pułk strzelców
- 20 Brygada Strzelców
- 58 pułk strzelców
- 59 pułk strzelców
- 60 pułk strzelców
- 21 Brygada Strzelców
- 61 pułk strzelców
- 62 pułk strzelców
- 63 pułk strzelców
- 7 pułk kawalerii
Dowódcy dywizji" class="mw-editsection-visualeditor">edytuj | edytuj kod]
- Gierasim Romanow (25 września 1918 - 14 kwietnia 1919)
- Aleksandr Sobolew (14 kwietnia 1919 - 11 października 1919)
- Aleksandr Golikow (11 października 1919 - 13 grudnia 1920)
- Aleksandr Bachtin (13 grudnia 1920 - październik 1922)
- Michaił Łukin (od 1923)
- Jarosław Sztrombach (1925 - grudzień 1928)
- Kazimir Kwiatek (grudzień 1928 - grudzień 1930)
- Siemion Bieły (grudzień 1930 - 1935)
- Władimir Turczan (od 1935 - ?)
- Iwan Sowietnikow (lipiec 1938 - kwiecień 1939)
- Siergiej Wierzin (maj 1939-16 lipca 1940)
- Aleksandr Gierasimow (20 lipca 1940 - 22 września 1941; faktycznie zginął 19 września)
- Karl Kanger (23 września 1941 - 27 grudnia 1941)
Przypisy
- ↑ Odziemkowski 2004 ↓, s. 379.
- ↑ Bitwa Lwowska – dokumenty ↓, s. 78.
- ↑ 7-я стрелковая Черниговская трижды Краснознаменная дивизия им. М.В. Фрунзе , www.rkka.ru .
Bibliografia
- Grzegorz Łukomski, Bogusław Polak, Mieczysław Wrzosek: Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1990, seria: Monografie Instytutu Nauk Społecznych.
- Marek Tarczyński (red.): Bitwa Lwowska. Dokumenty operacyjne (25 VII–5 VIII). T. 1. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2002. ISBN 83-7399-012-7.
- Janusz Odziemkowski: Leksykon wojny polsko – rosyjskiej 1919 – 1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004. ISBN 83-7399-096-8.
- Lech Wyszczelski: Warszawa 1920. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1995. ISBN 83-11-08399-1.