Dzisiaj porozmawiamy o 7 Kołobrzeski Pułk Piechoty, temacie, który w ostatnim czasie wzbudził duże zainteresowanie i debatę. 7 Kołobrzeski Pułk Piechoty to problem, który dotyka ludzi w każdym wieku, każdej płci i klasy społecznej, ponieważ ma znaczenie w różnych obszarach codziennego życia. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom i aspektom związanym z 7 Kołobrzeski Pułk Piechoty, analizując jego możliwe konsekwencje, implikacje i możliwe rozwiązania. Aby zaoferować całościowe spojrzenie na 7 Kołobrzeski Pułk Piechoty, zagłębimy się w jego pochodzenie, ewolucję i wpływ na obecne społeczeństwo. Dołącz do nas w tej podróży, aby lepiej zrozumieć 7 Kołobrzeski Pułk Piechoty i jego wpływ na nasz świat!
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1944 |
Rozformowanie |
1962 |
Nazwa wyróżniająca | |
Tradycje | |
Kontynuacja | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
kpt. Włodzimierz Piotrowski |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | |
Odznaczenia | |
7 Kołobrzeski Pułk Piechoty (7 pp) – oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego.
Sformowany w Sielcach na podstawie rozkazu nr 95 dowódcy 1 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR z 27 grudnia 1943 w oparciu o sowiecki etat pułku strzeleckiego nr 04/501. Wchodził w skład 3 Pomorskiej Dywizji Piechoty im. Romualda Traugutta z 1 Armii WP. Po zakończeniu działań wojennych pułk dyslokowano do m. Majdanek k. Lublina. Jego II batalion piechoty zakwaterowano w Puławach. W 1962 przeformowany został w 7 Kołobrzeski pułk zmechanizowany.
Razem:
żołnierzy 2915 (w tym oficerów – 276, podoficerów 872, szeregowców – 1765).
Sprzęt:
162 rkm, 54 ckm, 66 rusznic ppanc, 12 armat ppanc 45 mm, 4 armaty 76 mm, 18 moździerzy 50 mm, 27 moździerzy 82 mm, 8 moździerzy 120 mm
Od chwili sformowania do zakończenia wojny pułk walczył w składzie 3 Dywizji Piechoty. Najcięższe walki stoczył na przyczółku warecko–magnuszewskim, następnie walczył w rejonie Pragi. Na Wale Pomorskim przełamywał pozycje ryglowe pod Nadarzycami i Czaplinkiem.
W Kołobrzegu zdobył południowo–wschodnią część miasta z kościołem św. Jerzego. Odpierał atak desantu morskiego w rejonie dworca kolejowego. W czasie forsowania Odry walczył pod Gozdowicami i Wriezen. Na terenie Brandenburgii sforsował Kanał Hohenzollernów pod Borgsdorfem, walczył pod Linum i Dechtow.