Drezyna pancerna wz. 30
W dzisiejszym świecie Drezyna pancerna wz. 30 zyskał niespotykane dotąd znaczenie. Od momentu powstania Drezyna pancerna wz. 30 znacząco wpłynął na różne aspekty społeczeństwa, kultury i gospodarki. W tym artykule dokładnie zbadamy wpływ Drezyna pancerna wz. 30 i jego wpływ na różne obszary codziennego życia. Przeanalizujemy jego ewolucję w czasie, implikacje w zakresie zmian społecznych i politycznych, a także szanse i wyzwania, jakie stwarza na przyszłość. Poprzez szczegółową analizę zbadamy znaczenie zrozumienia i refleksji nad Drezyna pancerna wz. 30, aby być lepiej przygotowanym na wyzwania współczesnego świata.
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ pojazdu |
drezyna pancerna |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
silnik wysokoprężny Saurer o mocy 84 KM |
| Pancerz |
do 12 mm grubości |
| Masa |
7,5 t |
| Osiągi | |
| Prędkość |
65 km/h (na szynach) 36 km/h (na gąsienicach) |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 x armata kal. 37 mm
1 x karabin maszynowy | |
Drezyna pancerna wz. 30 – polski projekt drezyny pancernej z okresu międzywojennego.
W roku 1927 Departament Techniczny ogłosił konkurs na projekt nowej drezyny pancernej. Było to wynikiem wad wykrytych w zamówionych rok wcześniej drezynach Tatra. Żadna z nadesłanych propozycji nie została zaakceptowana. Wobec tego w roku 1930 skierowano do Biura Konstrukcyjnego Broni Pancernych Wojskowego Instytutu Badań Inżynierii (BK Br.Panc. WIBI) polecenie opracowania nowego uniwersalnego pojazdu kołowo-gąsienicowego. Miał on móc się poruszać po szynach (na kołach), a po zjechaniu z nich w terenie (na gąsienicach). Projekt takiego wozu o nazwie Drezyna pancerna wz. 30 opracował zespół w skład, którego wchodził por. inż. Rudolf Gundlach.
Był to projekt pojazdu szynowego z dodatkowym, ruchomym mechanizmem gąsienicowym. Takie rozwiązanie zastosowano w kilku angielskich kołowo-gąsienicowych pojazdach. Mechanizm gąsienicowy miał powstać przez modyfikacje zespołów podwozia gąsienicowego lekkiego czołgu Vickers E. Zmiana napędu z szynowego na gąsienicowy miała się odbywać za pomocą specjalnego urządzenia mechanicznego, bez potrzeby opuszczania pojazdu przez załogę.
Drezyna wz. 30 miała być uzbrojona w armatę kal. 37 mm oraz karabin maszynowy. Uzbrojenie to miało znajdować się w wieży pochodzącej z samochodu pancernego wz. 29. Napęd miał stanowić silnik wysokoprężny Saurer o mocy 84 KM, co pojazdowi o masie 7,5 t pozwoliłoby rozwijać na torach prędkość do 65 km/h.
Ostatecznie z dalszych prac nad pojazdem zrezygnowano. Głównym powodem była cena budowy prototypu, szacowana na ok. 360 000 ówczesnych złotych.
Bibliografia
- Janusz Magnuski. Drezyna Pancerna Tatra. „Nowa Technika Wojskowa”. 1/1998, s. 17-21, 1998. Warszawa: Magnum-X Sp. z o.o.. ISSN 1230-1655. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Szkic drezyny wz. 30. derela.republika.pl. .