Fiat 618

W tym artykule zagłębimy się w temat Fiat 618, badając jego pochodzenie, implikacje i dzisiejsze znaczenie. Od początków aż po ewolucję na przestrzeni czasu Fiat 618 odegrał zasadniczą rolę w różnych obszarach, znacząco wpływając na społeczeństwo, kulturę i gospodarkę. Idąc tym tropem, zanurzymy się w szczegółowej analizie Fiat 618, odkrywając jego najważniejsze aspekty i oferując szerokie i kompletne spojrzenie na ten temat, które nie pozostawi nikogo obojętnym.

Fiat 618
Ilustracja
Producent

PZInż (licencja FIAT)

Okres produkcji

1937–1939

Miejsce produkcji

Warszawa

Dane techniczne
Segment

lekka ciężarówka

Silniki

R4 1944 cm³ 45 KM (38,8 kW)

Skrzynia biegów

4-biegowa manualna

Masa własna

1850 kg

Polski Fiat 618 Grom – lekka ciężarówka produkcji PZInż w Warszawie na licencji FIATa w latach 1937–1939.

Historia

Na podstawie umowy licencyjnej w Polsce produkowane były samochody Fiata od 1932, w wyniku rozszerzenia umowy w 1937 do produkcji weszły nowe modele: Polski Fiat 518 Mazur i lekka ciężarówka Polski Fiat 618 Grom z silnikiem Fiata 518.

Samochód ten o ładowności do 1200 kg budowano w Fabryce Samochodów Osobowych i Półciężarowych PZInż. w postaci kompletnego podwozia z silnikiem, z układem przeniesienia napędu, mechanizmami sterowniczymi i hamulcowymi oraz zespołem wskaźników w desce rozdzielczej. Nie zakładano nadwozia i dla kierowcy montowano prowizoryczną drewnianą ławeczkę.

Nadwozia pojazdów były montowane w:

  • dla celów wojskowych w Nadwoziowni Specjalnej w Fabryce Samochodów Osobowych i Półciężarowych PZInż.
  • dla odbiorców indywidualnych w warsztatach Spółki Akcyjnej "Polski Fiat" - jedynego dystrybutora tych pojazdów dla odbiorców cywilnych.

Podwozie Fiata 618 charakteryzowało się nisko położonym środkiem ciężkości i nadawało się do montowania nadwozi ciężarowych, ale także autobusowych, sanitarnych i towarowych zamkniętych. Resorowanie zapewniało odpowiedni komfort jazdy. Nowatorskim rozwiązaniem był dwuobwodowy, hydrauliczny układ hamulcowy - oddzielna sekcja dla kół przednich i tylnych. Zbiornik paliwa o pojemności 60 litrów pozwalał na przejechanie 400 km bez tankowania.

Oprócz typowych samochodów ciężarowych Fiat 618 występował też w wersji tzw. samochód kawaleryjski typu 618, zaprojektowanym w Biurze Badań Technicznych Broni Pancernej w Warszawie dla oddziałów kawalerii zmotoryzowanej. Nadwozie jego przystosowane było do przewożenia:

oraz wyposażonego w urządzenia specjalne np. podstawa dla ckm lub rkm przystosowana do strzelań do celów powietrznych, urządzenia sygnalizacyjne: dzienne (tarcze) i nocne (lampy). Prototyp zbudowano w 1938 i po testach planowano wykonać serię informacyjną.

W latach 1937–1939 zbudowano około 600 podwozi, a większość zabudowano jako ciężarówki i czternastoosobowe autobusy.

Jedyny zachowany na świecie egzemplarz Polskiego Fiata 618 z nadwoziem autobusowym odrestaurowany został przez p. Juliusza Siudzińskiego i znajduje się w jego kolekcji; istnieje również kilka egzemplarzy Fiata 618 zachowanych na świecie (m.in. Włochy).

Dane techniczne

(dla samochodu ciężarowego na podwoziu Fiat 618)

  • Nadwozie: ciężarowe, drewniano-stalowe, z drewnianą skrzynią ładunkową krytą brezentową opończą, osadzone na ramie z kształtowników o przekroju ceowym
  • Silnik: Fiat 118 (PZInż. 157), gaźnikowy, 4-cylindrowy, rzędowy, 4-suwowy, dolnozaworowy, chłodzony cieczą, umieszczony z przodu napędzający koła tylne
  • Średnica cylindra x skok tłoka/pojemność skokowa: 82 x 92 mm/1944 cm³
  • Stopień sprężania: 6,1:1
  • Moc: 45 KM (38,8 kW) przy 3600 obr./min.
  • Sprzęgło: suche, jednotarczowe
  • Skrzynia biegów: 4 przełożenia do jazdy w przód (3 i 4 synchronizowane) i bieg wsteczny
  • Zawieszenie:
    • przednie: oś sztywna, półeliptyczne resory piórowe, amortyzatory hydrauliczne, ramieniowe
    • tylne: oś sztywna, półeliptyczne resory piórowe, amortyzatory hydrauliczne, ramieniowe
  • Hamulce: hydrauliczne, bębnowe na 4 koła, dwuobwodowe: na koła przednie i tylne, hamulec pomocniczy - ręczny na wał napędowy
  • Ogumienie: polska opona Stomil 6,00 x 18
  • Maksymalna długość/szerokość/wysokość pojazdu: 4720/1760/2000/2000-2110 mm
  • Długość ramy: 4517 mm
  • Rozstaw kół/rozstaw osi:
    • przednich: 1490 mm
    • tylnych: 1540/3050 mm
  • Masa własna:
    • podwozia: ok. 1200 kg
    • pojazdu: ok. 1850 kg
  • Prędkość maksymalna: 60 km/h
  • Zużycie paliwa: ok. 15 l/100 km

Przypisy

  1. Tadeusz Jurga: Obrona Polski 1939. s. 80.
  2. Automuzeum w Otwocku – Tomasz Siudziński , www.automuzeum.org (pol.).

Bibliografia

  • Tadeusz Jurga: Obrona Polski 1939. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1990, s. 80-81. ISBN 83-211-1096-7.

Linki zewnętrzne