PZInż 222
W tym artykule omówimy wszystko, co jest związane z PZInż 222. Od jego historycznego znaczenia po jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie, poprzez jego różnorodne aspekty i zastosowania. Przeanalizujemy szczegółowo jego wpływ w różnych obszarach, a także kontrowersje, jakie budził na przestrzeni czasu. Poznamy opinie ekspertów i doświadczenia tych, którzy z bliska doświadczyli jego wpływu. PZInż 222 to ekscytujący temat i mający ogromne znaczenie dla zrozumienia naszego świata, dlatego zapraszamy do zapoznania się z pełną analizą, którą dla Ciebie przygotowaliśmy.
 Transporter PZInż 222 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Państwowe Zakłady Inżynierii (PZInż) |
| Typ pojazdu |
transporter półgąsienicowy |
| Trakcja | |
| Historia | |
| Prototypy | |
| Produkcja | |
| Egzemplarze |
ok. 13 egzemplarzy |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
silnik gaźnikowy, 4-suwowy, 4-cylindrowy, PZInż. 357 (Polski FIAT 118A) o pojemności 1 944 cm³ i mocy 45 KM (33,8 kW) przy 3600 obr./min. |
| Długość |
4815 mm |
| Szerokość |
1800 mm |
| Wysokość |
2150 mm (z budą) |
| Rozstaw osi |
3050 mm |
| Prześwit |
280 mm |
| Masa |
2850 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość |
42 km/h (na drodze) 22 km/h (w terenie) |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Polska | |
PZInż 222 – polski prototypowy półgąsienicowy transporter piechoty z okresu dwudziestolecia międzywojennego. Według przedwojennych planów miał to być podstawowy pojazd oddziałów polskiej kawalerii zmotoryzowanej.
W roku 1938, w Biurze Studiów PZInż. inż. Edward Habich opracował projekt lekkiego, półgąsienicowego transportera opancerzonego. Nowy pojazd miał powstać z wykorzystaniem elementów samochodu Polski Fiat 618. W oparciu o projekt zbudowany prototyp oznaczony jako PZInż 222. Pod koniec 1938 roku poddano go próbom laboratoryjno-terenowym, które pojazd przeszedł pozytywnie. Produkcję planowano rozpocząć w połowie 1939 roku.
Podstawową wersją pojazdu PZInż 222 był półgąsienicowy transporter piechoty. Planowano też stworzenie pojazdów w wersjach specjalistycznych - np. wóz zwiadowczy, wóz telefoniczny oraz ciągnik artyleryjski (do holowania lekkich działek i nasłuchowników Goertza).
Ocenia się, że do początku wojny oprócz prototypu zdołano wyprodukować 12 transporterów w wersji podstawowej. Latem 1939 roku pojazdy te przechodziły ostatnie badania w 10 Brygadzie Kawalerii i prawdopodobnie ta jednostka użyła ich w czasie kampanii wrześniowej.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Jońca, Szubański i Tarczyński 1990 ↓, s. 114.
- ↑ a b Jońca, Szubański i Tarczyński 1990 ↓, s. 115.
Bibliografia
- Adam Jońca, Rajmund Szubański, Jan Tarczyński: Wrzesień 1939. Pojazdy Wojska Polskiego. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1990. ISBN 83-206-0847-3. (pol.).