Elizabeth Blackburn

W dzisiejszym świecie Elizabeth Blackburn nadal jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu społeczeństwem. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na gospodarkę, życie codzienne czy znaczenie w sferze społecznej, Elizabeth Blackburn pozostaje przedmiotem dyskusji i refleksji dla ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Na przestrzeni dziejów Elizabeth Blackburn odgrywał fundamentalną rolę w sposobie, w jaki odnosimy się do otaczającego nas świata, a jego badanie i zrozumienie pozostają fundamentalne dla zrozumienia funkcjonowania dzisiejszego społeczeństwa. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Elizabeth Blackburn i jego wpływem na różne aspekty współczesnego życia.

Elizabeth Helen Blackburn
Ilustracja
Blackburn ze złotym medalem AIC (2012)
Państwo działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

26 listopada 1948
Hobart

profesor
Specjalność: biologia
Alma Mater

Uniwersytet w Melbourne,
Uniwersytet w Cambridge

Uczelnia

Uniwersytet Kalifornijski w San Francisco

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny
AIC Gold Medal

Strona internetowa
Elizabeth Blackburn w marcu 2009

Elizabeth Helen Blackburn (ur. 26 listopada 1948 w Hobart) – amerykańska biolog molekularna pochodzenia australijskiego, laureatka Nagrody Nobla. Zajmuje się telomerami i etyką medyczną.

Dzieciństwo

Jej oboje rodzice byli lekarzami, miała siedmioro rodzeństwa. Wcześnie zainteresowała się zwierzętami i przyrodą. Uczęszczała do Melbourne High School (kiedy była nastolatką, jej rodzina przeprowadziła się do Melbourne).

Praca naukowa

Studiowała na Uniwersytecie w Melbourne, gdzie uzyskała tytuł licencjata (1970) i magistra (1972) z biologii. Za radą swoich profesorów wyjechała do Anglii, by tam podjąć dalsze studia. Stopień doktora uzyskała w 1975 na Uniwersytecie w Cambridge. Odbyła staż podoktorski z biologii molekularnej i komórkowej na Uniwersytecie Yale w laboratorium dr. Josepha Galla w latach 1975–1977. Wraz z nim odkryła strukturę telomerów chromosomów. Wyniki opublikowali w artykule w 1978 roku. Pracowała na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, a w 1990 objęła stanowisko profesora biologii i fizjologii na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Francisco.

Carol Greider i Elizabeth Blackburn

W 1980 Blackburn poznała Jacka Szostaka, który również badał telomery i który był zaintrygowany jej badaniami. Oboje zaczęli badać telomery używając do tego drożdży i Tetrahymena. W 1984 Blackburn i Greider odkryły telomerazę. W następnych latach wraz ze współpracownikami badała wpływ stresu na telomerazy i telomery ze szczególnym uwzględnieniem medytacji mindfulness.

Uhonorowanie

W 2009 otrzymała, wraz z Carol W. Greider i Jackiem Szostakiem, Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny za „odkrycie, jak zakończenia chromosomów są chronione przez struktury zwane telomerami oraz enzym telomerazę.

Blackburn została także wybrana członkinią Royal Society of London (1992) i zagraniczną współpracowniczką National Academy of Sciences (1993). Elizabeth Blackburn została nazwana jednym ze „100 najbardziej wpływowych ludzi” w 2007 przez Time.

Służyła w Radzie Prezydenta ds. Bioetyki od 2002 do 2004. Wspierała badania nad ludzkimi komórkami embrionalnymi, w przeciwieństwie do administracji Busha. Jej kadencje w Radzie zostały zakończone dyrektywą Białego Domu 27 lutego 2004 r. Po tej decyzji wielu naukowców wyraziło oburzenie z powodu jej usunięcia.

Została wyróżniona honorowymi stopniami przez 11 uniwersytetów. W 2008 roku została laureatką nagrody North American Laureate for L’Oreal-UNESCO For Women in Science. Była prezes Salk Institute od 2016, acz postanowiła odejść na emeryturę w 2018.

Życie prywatne

Ma męża nazwiskiem John W. Sedat i jednego syna – Benjamina (ur. 1986).

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j Elizabeth Blackburn, Encyclopædia Britannica (ang.).
  2. a b c Elizabeth H. Blackburn - Facts - NobelPrize.org , NobelPrize.org (ang.).
  3. a b c d e f Elizabeth Blackburn, Ph.D. - Academy of Achievement, „Academy of Achievement” (ang.).
  4. a b c d e Administrator, Dr. Elizabeth Blackburn , biochemistry2.ucsf.edu (ang.).
  5. Elissa S. Epel i inni, Dynamics of telomerase activity in response to acute psychological stress, „Brain, behavior, and immunity”, 24 (4), 2010, s. 531–539, DOI10.1016/j.bbi.2009.11.018, ISSN 0889-1591, PMID20018236, PMCIDPMC2856774 .
  6. Elissa Epel i inni, Can Meditation Slow Rate of Cellular Aging? Cognitive Stress, Mindfulness, and Telomeres, „Annals of the New York Academy of Sciences”, 1172 (1), 2009, s. 34–53, DOI10.1111/j.1749-6632.2009.04414.x, ISSN 0077-8923, PMID19735238, PMCIDPMC3057175 (ang.).
  7. Tonya L. Jacobs i inni, Intensive meditation training, immune cell telomerase activity, and psychological mediators, „Psychoneuroendocrinology”, 36 (5), 2011, s. 664–681, DOI10.1016/j.psyneuen.2010.09.010, ISSN 0306-4530 (ang.).
  8. Elizabeth Blackburn, Janet Rowley, Reason as Our Guide, „PLoS Biology”, 2 (4), 2004, e116, DOI10.1371/journal.pbio.0020116, ISSN 1545-7885, PMID15024408, PMCIDPMC359389 (ang.).
  9. USATODAY.com - Scientists rally around stem cell advocate fired by Bush , usatoday30.usatoday.com .
  10. Nobel laureate Elizabeth Blackburn named Salk Institute president - Salk Institute for Biological Studies, „Salk Institute for Biological Studies” (ang.).
  11. Nobel laureate will step down from leading embattled Salk Institute, „Science | AAAS”, 21 grudnia 2017 (ang.).
  12. Blackburn Gets Personal, Reflects on Path Leading Up to Nobel Prize , UC San Francisco (ang.).
  13. Denise Grady, Elizabeth Blackburn: Molecular Biologist Charts Her Own Course (ang.).

Linki zewnętrzne