J. Michael Bishop

W dzisiejszym artykule porozmawiamy o J. Michael Bishop, temacie, który w ostatnim czasie wzbudził duże zainteresowanie. J. Michael Bishop to coś, co dotyka wielu ludzi w różnych obszarach życia, czy to w pracy, rodzinie, zdrowiu, czy w innych fundamentalnych aspektach. Odkryjemy znaczenie J. Michael Bishop, a także jego implikacje i możliwe rozwiązania. Ten artykuł ma na celu rzucić światło na J. Michael Bishop i zaoferować odpowiednie informacje, które pomogą lepiej zrozumieć ten temat. Ponadto będziemy badać różne perspektywy i opinie ekspertów w tej dziedzinie, aby zapewnić globalną i zrównoważoną wizję. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się wszystkiego, co musisz wiedzieć o J. Michael Bishop!

John Michael Bishop
Ilustracja
Państwo działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1936
York

Specjalność: immunologia, mikrobiologia
Alma Mater

Uniwersytet Harvarda

Uczelnia

Uniwersytet Kalifornijski

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny

John Michael Bishop (ur. 22 lutego 1936 w Yorku) – amerykański immunolog i mikrobiolog, laureat Nagrody Nobla w 1989 roku.

Życiorys

Uczęszczał do Gettysburg College, gdzie przygotowywał się do studiów medycznych, które ukończył na Uniwersytecie Harvarda w 1962.

Pracę rozpoczął w Instytucie Alergii i Chorób Zakaźnych (National Institute of Allergy and Infectious Diseases) należącym do National Institutes of Health. Przez rok przebywał na stażu w Heinrich-Pette-Institut für Experimentelle Virologie und Immunologie w Hamburgu. Po powrocie z Niemiec podjął pracę na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Francisco.

Pod koniec lat 70. prowadził, wraz z odbywającym staż podoktorski Haroldem Varmusem, badania nad retrowirusami. W 1980 roku odkryli pierwszy ludzki onkogen (v-Src). Stwierdzili, że w wyniku włączenia do genomu genów wirusa, niektóre geny obecne w komórce (nazwane protoonkogenami) mogą powodować powstanie nowotworu.

W 1989 roku otrzymał, wraz z Haroldem Varmusem, Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny za odkrycie pochodzenia retrowirusów onkogennych.

Przypisy