John Carew Eccles

W dzisiejszym artykule chcemy poruszyć temat, który w ostatnim czasie cieszy się dużym zainteresowaniem. John Carew Eccles przykuł uwagę wielu osób i ważne jest, aby przeanalizować go z różnych perspektyw, aby zrozumieć jego prawdziwy wpływ. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, społecznym, politycznym czy ekonomicznym, John Carew Eccles ma zdolność wpływania na nasze życie w znaczący sposób. W tym artykule będziemy badać różne aspekty John Carew Eccles i jego znaczenie w dzisiejszym świecie, analizując jego pochodzenie, rozwój, konsekwencje i możliwe rozwiązania.Argarem za tytuł tego artykułu, bardzo ogólny dla wszystkich typów artykułów, może być osoba , temat, data itp., wpisz tylko akapit

John Carew Eccles
Ilustracja
Państwo działania

Australia, Nowa Zelandia

Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1903
Melbourne

Data i miejsce śmierci

2 maja 1997
Locarno

profesor
Specjalność: neurofizjologia
Alma Mater

Uniwersytet w Melbourne

Uczelnia

Uniwersytet Otago

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny

John Carew Eccles (ur. 27 stycznia 1903 w Melbourne, zm. 2 maja 1997 w Locarno) – australijski neurofizjolog, laureat Nagrody Nobla.

Życiorys

W 1925 roku ukończył studia medyczne na Uniwersytecie w Melbourne z pierwszą nagrodą. Kontynuował edukację w Magdalen College Uniwersytetu Oksfordzkiego pod kierunkiem Charlesa Sherringtona. W 1929 uzyskał stopień doktora. W 1937 powrócił do Australii. Kierował małym laboratorium badawczym w Sydney. W tym czasie współpracował m.in. z Bernardem Katzem i Stephenem Kufflerem. Zajmował się elektroneurologiczną analizą połączeń komórkowych kotów i żab. Badania te przerwała II wojna światowa, w czasie której Eccles pracował na potrzeby wojska. Po wojnie został profesorem na nowozelandzkim Uniwersytecie Otago w Dunedin. Pracował tam w latach 1944–1951.

Doszedł do wniosku, że w przenoszeniu impulsów między neuronami (komórkami nerwowymi) poprzez synapsy przeważa droga elektryczna, a nie chemiczna. Pomimo że hipoteza ta była błędna, pozwoliła zaplanować wiele eksperymentów udowadniających przenoszenie sygnałów droga chemiczną, wśród nich prowadzonych wspólnie z Bernardem Katzem badań nad działaniem acetylocholiny jako neuroprzekaźnika.

W 1963 otrzymał, wraz z Alanem Hodgkinem i Andrew Huxleyem, Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny za odkrycie mechanizmów jonowych pobudzania i hamowania na zewnątrz i wewnątrz błony komórkowej neuronów.

Eccles był dwukrotnie żonaty. Pierwszy raz ożenił się w 1928 z Nowozelandką Irene Frances Miller, z którą miał dziewięcioro dzieci (czterech synów i pięć córek). Po rozwodzie, w 1968, ożenił się ponownie z Czeszką Heleną Táboríkovą, neurofizjologiem z Uniwersytetu Karola w Pradze.

Linki zewnętrzne