Fliegerersatz Abteilung Nr. 4

Od długiego czasu Fliegerersatz Abteilung Nr. 4 jest tematem zainteresowania i debaty w społeczeństwie. Od samego początku budził ciekawość i refleksję różnych ludzi na całym świecie. Z biegiem lat Fliegerersatz Abteilung Nr. 4 ewoluował i przyjął różne znaczenia i podejścia, stając się tematem obejmującym szerokie spektrum pomysłów i opinii. Od pola akademickiego po pole społeczne, Fliegerersatz Abteilung Nr. 4 był przedmiotem studiów i badań, wywierając ogromny wpływ na sposób, w jaki rozumiemy i podchodzimy do różnych aspektów życia. W tym artykule zbadamy niektóre perspektywy i podejścia, które rozwinęły się wokół Fliegerersatz Abteilung Nr. 4, a także ich znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie.

Fliegerersatz Abteilung Nr. 4
FEA 4 Posen/Döberitz
Historia
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Sformowanie

1 sierpnia 1914

Rozformowanie

11 listopada 1918

Nazwa wyróżniająca

FEA 4

Organizacja
Dyslokacja

Poznań, Döberitz

Fliegerersatz Abteilung Nr. 4FEA 4 – jedna z 17 jednostek lotnictwa niemieckiego Luftstreitkräfte z początkowego okresu I wojny światowej tego typu. Dosłownie Lotniczy Oddział Uzupełnień.

Informacje ogólne

W momencie wybuchu I wojny światowej z dniem 1 sierpnia 1914 roku jednostka została ulokowana na lotnisku Ławica w Poznaniu. Po upadku Rosji w 1917 roku jednostka została przeniesiona do Döberitz w Brandenburgii, gdzie pozostała do końca wojny.

Jednostka prowadziła szkolenie pilotów i obserwatorów dla jednostek liniowych np. Feldflieger Abteilung. W późniejszym okresie szkolenie obserwatorów zostało wydzielone do specjalnych szkół Fliegerbeobachterschulen (FBS).

W jednostce służyli m.in. Alfred Schinzing, Oskar Rousselle, Karl Odebrett, Otto Ehrich, Hans Nülle.

W jednostce zostały utworzone m.in. następujące eskadry myśliwskie: Jasta 43 i Jasta 69.

Dowódcy Jednostki

Stopień Nazwisko Okres
1.08.1914 – 13.04.1915
Kapitan Alfred Schinzing 13.04.1915 – 6.05.1916
6.05.1916 –


Przypisy

  1. Od lutego 1917 roku jedna z takich szkół znajdowała się w Warszawie.

Bibliografia