W artykule poruszona zostanie tematyka Jagdstaffel 3, która w ostatnich latach wzbudziła duże zainteresowanie w środowisku akademickim i naukowym. Jagdstaffel 3 jest tematem szeroko poruszanym w literaturze naukowej i wzbudził zainteresowanie badaczy różnych dyscyplin. W tym artykule przeanalizowane zostaną różne perspektywy i podejścia związane z Jagdstaffel 3, w celu przedstawienia kompleksowej i aktualnej wizji na ten temat. Dodatkowo zbadane zostaną praktyczne i teoretyczne implikacje Jagdstaffel 3, a także możliwe kierunki przyszłych badań w tej dziedzinie.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Nazwa wyróżniająca |
Jasta 3 |
Dowódcy | |
Pierwszy |
Hermann Kohze |
Ostatni |
Porucznik Georg Weiner |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Jagdstaffel 3 – Königlich Preußische Jagdstaffel Nr. 3 – Jasta 3 – jednostka lotnictwa niemieckiego Luftstreitkräfte z okresu I wojny światowej.
Jednostka została utworzona we Fliegerersatz Abteilung Nr. 7 w Brunszwiku w sierpniu 1916 roku jako jedna z pierwszych 12 eskadra w pierwszym etapie reorganizacji lotnictwa niemieckiego. Organizację eskadry powierzono Ewaldowi von Mellenthin, wcześniejszemu dowódcy KEK. Została skierowana na front 1 września 1916 roku. Po jego śmierci dowódcą został Alfred Mohr, który pełnił swe obowiązki do 1 kwietnia 1917 roku, kiedy to sam zginął w walce. Kolejnym dowódcą jednostki został przybyły z Kampfgeshwader 4 Hermann Kohze.
W czasie całej swojej działalności jednostka walczyła na froncie zachodnim głównie we Flandrii na samolotach Albatros D.III i Albatros D.V. Wchodząc na pewien czas do większych formacji taktycznych: najpierw od lipca 1917 roku do Jagdgruppe 15 (Jasta 3, Jagdstaffel 8, Jagdstaffel 26, Jagdstaffel 27) dowodzonej przez kapitana Constantina von Bentheim, a później w styczniu 1918 roku do Jagdgruppe 9 (Jasta 3, Jagdstaffel 28, Jagdstaffel 37).
Pierwsze zwycięstwo piloci eskadry odnieśli w dniu 3 marca 1917 roku. Jasta 3 w całym okresie wojny odniosła 87 zwycięstw. W okresie od września 1916 do listopada 1918 roku jej straty wynosiły 16 zabitych w walce, 4 zabitych w wypadku, 2 rannych oraz jeden w niewoli.
Łącznie przez jej personel przeszło 8 asów myśliwskich:
Stopień | Nazwisko | Okres |
---|---|---|
Porucznik | Ewald von Mellenthin | 10.08.1916 – 12.09.1916 |
Porucznik | Alfred Mohr | 12.09.1916 – 01.04.1917 |
Porucznik | Hermann Kohze | 01.04.1917 – 05.09.1918 |
Porucznik | Georg Weiner | 05.09.1918 – 11.11.1918 |