W dzisiejszym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Iława Główna. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie – zbadamy wszystkie aspekty związane ze zmienną Iława Główna, aby zrozumieć jej znaczenie i wpływ, jaki wywiera na różne obszary. W trakcie pisania tego tekstu będziemy analizować jego różne aspekty, analizując implikacje historyczne, wpływ na obecne społeczeństwo i jego przyszłe perspektywy. Iława Główna to ekscytujący temat, który zasługuje na dogłębne zbadanie, a w tym artykule staramy się zagłębić we wszystkie istotne aspekty, aby zaoferować kompletną i wzbogacającą wizję Iława Główna.
nr rej. A-2282 z 16.08.2006 | |
Dworzec Iława Główna (2014) | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Data otwarcia |
1872 |
Poprzednie nazwy |
Eylau (1872–1932) |
Dane techniczne | |
Liczba peronów |
3 |
Liczba krawędzi peronowych |
6 |
Kasy |
|
Linie kolejowe | |
Położenie na mapie Iławy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego | |
Położenie na mapie powiatu iławskiego | |
53°34′58″N 19°34′27″E/53,582778 19,574167 |
Iława Główna – stacja kolejowa w Iławie, w województwie warmińsko-mazurskim w Polsce. Według klasyfikacji PKP ma kategorię dworca regionalnego. Stacja obsługuje pociągi pasażerskie wszystkich rodzajów oraz pociągi towarowe.
Rok | Wymiana roczna | Wymiana pasażerska na dobę | miejsce w Polsce |
---|---|---|---|
2017 | 1 060 000 | 2 900 | 83 |
2018 | 1 310 000 | 3 600 | |
2019 | 1 350 000 | 3 700 | 80 |
2020 | 842 000 | 2 300 | 70 |
2021 | 1 020 000 | 2 800 | 71 |
2022 | 4 100 | 87 |
Do 1903 stacja nosiła nazwę Deutsch Eylau Ostbahnhof, czyli Iława Wschodnia. Do końca II wojny światowej znajdowała się na terytorium Niemiec; w okresie międzywojennym była stacją graniczną po niemieckiej stronie, na linii tranzytowej do Torunia. Przez krótki czas po zakończeniu wojny funkcjonował tu ważny punkt przeładunkowy repatriantów z kresów wschodnich.
Dworzec mieści się w zabytkowym neogotyckim budynku z 1900 roku przy ulicy Dworcowej. Wewnątrz znajdują się dwie kasy biletowe, poczekalnia oraz kioski handlowe. Dworzec połączony jest z peronami przejściem podziemnym. Wszystkie perony są zadaszone wiatą.
Budynek dworca jest zbudowany na planie przypominającym nieco prostokąt. Mury dworca wzmacniane są przyporami. Gmach jest z budowany z czerwonej cegły, nietynkowany, fragmentami malowany na biało. Dach jest złożony: głównie naczółkowy. Znajduje się na nim kilka lukaren. Główne wejście, wyraźnie wysunięte, ozdobione jest trzema sterczynami, zespołem okien w kształcie gotyckiego ostrołuku, wypełnionych witrażami, na których widnieje herb Iławy oraz dwoma parami drzwi dwuskrzydłowych z półokrągłymi nadświetlami. Po stronie północno-wschodniej do budynku dobudowane jest pomieszczenie, nad którym znajduje się taras.
W hallu głównym pod sufitem znajdują freski przedstawiające herby miast oraz motywy roślinne. Strop jest kolebkowy, drewniany.
Z dniem 16 sierpnia 2006 r. budynek dworca został wpisany w rejestr zabytków (nr rej.: A-2282).
W latach 2010-2012 trwała modernizacja dworca, kosztowała 16,75 mln zł, środki na jego rewitalizację pochodziły z PKP S.A. oraz budżetu państwa, 18 stycznia 2012 otwarto go dla podróżnych.
Iława Główna | ||
Linia 9 Warszawa Wschodnia – Gdańsk Główny (208,976 km) | ||
Smolniki odległość: 5,756 km
|
odległość: 2,873 km
| |
Linia 251 Tama Brodzka – Iława Główna (41,270 km) | ||
Radomno odległość: 11,676 km
|
||
Linia 353 Poznań Wschód – Žielieznodorožnyj (229,672 km) | ||
Jamielnik odległość: 7,747 km
|
odległość: 9,056 km
|