W tym artykule dokładnie zbadamy temat Maurice de Broglie i jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Od momentu powstania do ewolucji na przestrzeni czasu Maurice de Broglie był przedmiotem debaty i kontrowersji, ale był także źródłem inspiracji i zmian. Przeanalizujemy jego wpływ na kulturę, politykę, ekonomię i inne dziedziny, a także jego rolę w kształtowaniu tożsamości i wspólnoty. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zbadamy różne perspektywy istniejące na Maurice de Broglie, starając się zrozumieć jego zakres i znaczenie w bieżącym kontekście. Podobnie sprawdzimy, czy Maurice de Broglie ma pozytywny czy negatywny wpływ na społeczeństwo i jak można go rozumieć poprzez różne podejścia teoretyczne i metodologiczne. Ostatecznie ten artykuł ma na celu przedstawienie pełnego i zrównoważonego spojrzenia na Maurice de Broglie, tak aby czytelnik mógł wyrobić sobie świadomą opinię na ten temat.
portret z roku 1932, mal. Marcel Baschet | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
oficer marynarki, fizyk |
Odznaczenia | |
Louis César Victor Maurice de Broglie, 6. książę Broglie, Duc de Broglie [də ˈbʀœj] ⓘ (ur. 27 kwietnia 1875 w Paryżu, zm. 14 lipca 1960 w Neuilly-sur-Seine) – francuski oficer marynarki i fizyk (głównie rentgenografia strukturalna) pochodzący z książęcej rodziny marszałków Francji, brat Louisa Victora, wnuk Alberta Victora, profesor Collège de France w Paryżu; od roku 1924 – przewodniczący Francuskiego Towarzystwa Fizycznego , od roku 1934 – członek Akademii Francuskiej.
Był synem dyplomaty, Louisa Alphonsa Victora, 5. księcia de Broglie (1846–1906), i Pauline d’Armaillé (1851–1928). Miał dwie siostry (Albertine, 1876–1934; Laure Marie Pauline, 1888–1972) i dwóch braci (Phillippe, 1881–1890; Louis, 1892–1987, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1929).
Kształcił się początkowo w Kolegium św. Stanisława – założonej w roku 1821 elitarnej paryskiej szkole, której nazwa nawiązuje do pradziadka Ludwika XVIII, króla Stanisława Leszczyńskiego. Po jej ukończeniu wstąpił do École navale (Akademia Marynarki Wojennej), w której studiował od roku 1893. W roku 1898 otrzymał pierwszy stopień oficerski (enseigne de vaisseau).
W latach 1900–1904 służył we flocie śródziemnomorskiej, m.in. spędził dwa lata na kanonierce „Achéron” w Bizercie. Prowadził również badania fizyczne – w roku 1901 uzyskał licencié ès sciences fizyki, a w roku 1902 przedłożył Akademii Nauk pracę na temat zastosowania galwanometrii termicznej do badania „fal elektrycznych” (ondes électriques). W roku 1904 odszedł z marynarki i podjął pracę w Obserwatorium Paryskim w Meudon i Collège de France (jego nauczycielem był Paul Langevin). W roku 1908 obronił pracę doktorską na temat Recherches sur les centres électrisés de faible mobilité dans les gaz.
W latach I wojny światowej, pracował w stacji radiotelegraficznej w Saintes-Maries-de-la-Mer. Odegrał decydującą rolę w wynalezieniu urządzeń umożliwiających odbieranie sygnałów okrętów podwodnych (fr. Télégraphie sans fil, T.S.F.).
Prowadził badania z zakresu promieniowania rentgenowskiego, promieniowania gamma i fizyki molekularnej. W badaniach widma promieni rentgenowskich posługiwał się metodą obracanego kryształu. Uczestniczył w tworzeniu einsteinowskiego opisu światła jako strumienia fotonów (zob. m.in. dualizm korpuskularno-falowy, zjawisko Comptona, fale materii – fale de Broglie’a, równanie Schrödingera). Odegrał ważną rolę w pierwszych etapach rozwoju fizyki jądrowej i badań promieniowania kosmicznego.
Uczestniczył m.in. w debatach organizowanych w czasie przełomowych dla fizyki i chemii pierwszych Kongresów Solvaya, w tym w czasie pierwszego z tych Kongresów, na temat „Promieniowanie i kwanty” (m.in. spektroskopia w zakresie promieniowania X). Został on zorganizowany jesienią 1911 roku w Brukseli, wyłącznie dla wybitnych gości Ernesta Solvaya, indywidualnie zaproszonych do dyskusji; najmłodszym z zaproszonych był Albert Einstein. Maurice de Broglie jest autorem książki Les premiers congres̀ de physique Solvay et l’orientation de la physique depuis 1911.
W Notable Names Database (NNDB) wyróżniono:
W bazie WorldCat zamieszczono ok. 427 pozycji dorobku; pierwsze z nich to:
Maurice de Broglie został Wielkim Oficerem Legii Honorowej. W roku 1928 otrzymał Medal Hughesa.
Był członkiem wielu towarzystw naukowych, m.in.:
Otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Oksfordzkiego.
Ożenił się 12 stycznia 1904 roku z Camille Bernou de Rochetaillée (1883–1966). Mieli jedną córkę, Laure de Broglie, zmarłą w dzieciństwie (1904–1911).