Clinton Joseph Davisson
W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Clinton Joseph Davisson, badając jego różne aspekty, zastosowania i znaczenia. Clinton Joseph Davisson to temat, który na przestrzeni czasu wzbudził zainteresowanie niezliczonej rzeszy osób, jego aktualność utrzymuje się przez lata oraz jest przedmiotem debat i analiz w różnych obszarach. Przy tej okazji zagłębimy się w jego historię, obecne implikacje i wpływ na społeczeństwo. Przeanalizujemy także różne perspektywy istniejące w Clinton Joseph Davisson i ich ewolucję w czasie. Zaczniemy od zbadania jego pochodzenia, przeglądając różne interpretacje, aż dotrzemy do jego dzisiejszego znaczenia. Dołącz do nas podczas tej wycieczki po Clinton Joseph Davisson i odkryj znaczenie, jakie ten temat ma w naszym codziennym życiu.
 Clinton Joseph Davisson (1937) | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
22 października 1881 |
| Data i miejsce śmierci |
1 lutego 1958 |
| Specjalność: fizyka | |
| Alma Mater | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Purdue, |
| Nagrody | |
Clinton Joseph Davisson (ur. 22 października 1881 w Bloomington w Illinois, zm. 1 lutego 1958 w Charlottesville) – amerykański fizyk, laureat Nagrody Nobla za doświadczalne odkrycie dyfrakcji elektronów w kryształach (nagroda wspólna z G.P. Thomsonem).
Życiorys
Jako zdolny uczeń otrzymał stypendium na studia na Uniwersytecie w Chicago, gdzie rozpoczął naukę w 1902. Zwrócił tam na niego uwagę profesor Robert Millikan, ale z powodów finansowych Davisson został zmuszony do przerwania nauki. Wrócił do Bloomington i zaczął pracować w przedsiębiorstwie telefonicznym.
W roku 1904, dzięki rekomendacji Millikana, otrzymał pracę asystenta przy katedrze fizyki w Uniwersytecie Purdue, gdzie pracował do sierpnia 1905, a we wrześniu tego samego roku, raz jeszcze dzięki rekomendacji Millikana, został wykładowcą fizyki na Uniwersytecie w Princeton. Pracował tam do 1910, kilkakrotnie w tym czasie odwiedzając Uniwersytecie w Chicago, w którym uzyskał tytuł magistra w 1908. Stopień doktora otrzymał w 1911 w Princeton.
W latach 1911–1917 pracował w Carnegie Institute of Technology. W kwietniu 1917 chciał wstąpić do wojska, jednak nie został przyjęty i w czerwcu tego samego roku przyjął propozycję pracy – na czas wojny – w laboratoriach przedsiębiorstwa Bell Telephone w Nowym Jorku. Po zakończeniu wojny zaoferowano mu stanowisko profesora w Carnegie, jednak zdecydował się pozostać w przedsiębiorstwie Bella.
W 1919 rozpoczął serię eksperymentów, które w 1927 przyniosły odkrycie dyfrakcji elektronów w kryształach (część z tych prac prowadził wspólnie z Lesterem Germerem). Za to odkrycie otrzymał w 1937, jako pracownik Bell Telephone Laboratories, Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki.
W następnych latach był profesorem w Carnegie Institute of Technology, a w okresie 1947–1949 wizytującym profesorem fizyki na Uniwersytecie Wirginii w Charlottesville.
Odznaczenia
Wybór według Notable Names Database:
- 1937 – Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki
- 1937 – Hughes Medal
Życie rodzinne
Ojcem Clintona Davisson Joseph Davisson (rzemieślnik), a matką – Mary z domu Calvert (nauczycielka). Ożenił się w 1911 z Charlotte Sarą Richardson, siostrą Owena W. Richardsona (laureata Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w 1928). Mieli trzech synów i córkę. Jeden z synów, Richard Davisson (1922–2004), również został fizykiem.
Zobacz też
- 10 najpiękniejszych eksperymentów z fizyki – doświadczenie Davissona i Germera (dyfrakcja elektronów na podwójnej szczelinie)
Przypisy
- ↑ Biografia na stronie Fundacji Nagrody Nobla.
- ↑ Davisson Clinton Joseph, Encyklopedia PWN .
- ↑ a b c d Clinton Davisson – Facts. The Nobel Prize in Physics 1937 > Clinton Davisson, George Paget Thomson . Nobel Media AB. . (ang.)., Biographical, Nobel Lecture, December 13, 1937, The Discovery of Electron Waves.
- ↑ a b c d e f Clinton Davisson. Notable Names Database (NNDB) . . (ang.).
