W tym artykule omówimy Pismo tanguckie, temat, który wywołał zainteresowanie i dyskusję w różnych obszarach. Pismo tanguckie to temat, który przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i hobbystów, oferując różne podejścia i perspektywy warte poznania. Na przestrzeni historii Pismo tanguckie wywarł znaczący wpływ na społeczeństwo, kulturę i życie codzienne, prowokując debaty i refleksje, które pozostają aktualne także dzisiaj. W tym artykule zagłębimy się w świat Pismo tanguckie, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie i wpływ w różnych kontekstach.
Pismo tanguckie lub pismo Xixia (chiń. 西夏文) – pismo używane w tanguckim państwie Zachodniego Xia między XI a XVI wiekiem.
Stworzono je na rozkaz władcy tanguckiego, Jingzonga, w 1037 roku, na bazie pisma chińskiego oraz pisma Kitanów do zapisu języka tanguckiego.
Po najeździe mongolskim w 1227 roku większość Tangutów została wymordowana, jednak ich pismo pozostało w użyciu jeszcze przez dłuższy czas, ostatnia znana inskrypcja pochodzi z roku 1502.
Znaczenie pisma zostało rozszyfrowane dzięki słownikowi chińsko-tanguckiemu z XII wieku. Ze względu na to, że język tangucki jest od dawna wymarły, lekcja znaków pisma Xixia pozostaje nieznana.
Pismo tanguckie składało się z 6,6 tys. znaków, w większości piktofonogramów, opartych na lekcji tanguckiej.