Rezerwat przyrody Pniewski Ług

W dzisiejszym świecie Rezerwat przyrody Pniewski Ług stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu. Z biegiem czasu Rezerwat przyrody Pniewski Ług zyskał większe znaczenie we współczesnym społeczeństwie, generując debaty, opinie i dogłębne badania na temat jego wpływu i znaczenia w różnych aspektach życia codziennego. Od momentu pojawienia się Rezerwat przyrody Pniewski Ług przykuł uwagę ekspertów, entuzjastów i ogółu społeczeństwa, stając się tematem zasługującym na dogłębne zbadanie. W tym artykule przeanalizujemy kontekst Rezerwat przyrody Pniewski Ług i jego wpływ w różnych sferach, oferując kompleksową perspektywę, która pozwala nam zrozumieć jego zakres i znaczenie dzisiaj.

Pniewski Ług
Ilustracja
Pniewski Ług w okolicy jeziora Pień
rezerwat torfowiskowy
Typ

florystyczny

Podtyp

roślin zarodnikowych

Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Mezoregion

Pojezierze Łagowskie

Data utworzenia

1990

Akt prawny

M.P. z 1990 r. nr 48, poz. 366, §8

Powierzchnia

6,84 ha

Ochrona

czynna

Położenie na mapie gminy Lubrza
Mapa konturowa gminy Lubrza, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Pniewski Ług”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Pniewski Ług”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pniewski Ług”
Położenie na mapie powiatu świebodzińskiego
Mapa konturowa powiatu świebodzińskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Pniewski Ług”
Ziemia52°16′38″N 15°26′55″E/52,277222 15,448611

Pniewski Ługtorfowiskowy rezerwat przyrody w województwie lubuskim, w powiecie świebodzińskim, w gminie Lubrza, około jednego kilometra na południowy wschód od wsi Nowa Wioska.

Został utworzony zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 26 listopada 1990 roku. Zajmuje powierzchnię 6,84 ha (akt powołujący podawał 7,19 ha).

Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie torfowiska przejściowego z charakterystyczną florą i fauną.

Przedmiotem ochrony jest torfowisko wysokie położone w głębokiej niecce o stromych zboczach, z rzadka porośnięte sosną pospolitą i brzozą brodawkowatą. Centrum torfowiska zajmuje mszar wysokotorfowiskowy. Roślinność charakterystyczną dla torfowisk przejściowych stanowią zespół przygiełki białej i zespół turzycy nitkowatej z torfowcami.

Rezerwat Pniewski Ług (w centrum, kolor jasnozielony). W lewym dolnym rogu widoczny fragment jeziora Pień

Stwierdzono tu występowanie 12 gatunków roślin chronionych, takich jak: modrzewnica zwyczajna, rosiczka okrągłolistna, kruszyna pospolita, bobrek trójlistkowy.

Faunę reprezentują m.in. płazy (żaba trawna, ropucha zwyczajna i zielona) i ptaki (zięba, żuraw, kos, piegża, piecuszek, gil, kania czarna).

Obszar rezerwatu jest własnością Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa Świebodzin. Jest objęty ochroną czynną.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f Rezerwat przyrody Pniewski Ług. Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody . Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. .
  2. a b Zarządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 26 listopada 1990 r. w sprawie uznania za rezerwaty przyrody (M.P. z 1990 r. nr 48, poz. 366)
  3. a b c d Danuta Iwaszko, Tomasz Kozłowski, Wincenty Piworun: Rezerwaty przyrody w województwie lubuskim. Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim, 2014, s. 145–146. ISBN 978-83-63564-12-4.
  4. a b c d Rejestr rezerwatów przyrody województwa lubuskiego. Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim, 2018-03-28. .