W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Rezerwat przyrody Zimna Woda (województwo lubuskie). Rezerwat przyrody Zimna Woda (województwo lubuskie) to temat, który w ostatnich latach zyskał na znaczeniu i wzbudził duże zainteresowanie społeczeństwa. W tym artykule dokładnie zbadamy różne aspekty i aspekty związane z Rezerwat przyrody Zimna Woda (województwo lubuskie), od jego powstania po jego dzisiejszy wpływ. Przeanalizujemy jego wpływ w różnych obszarach, a także opinie i perspektywy ekspertów w danej dziedzinie. Ponadto przyjrzymy się jego ewolucji w czasie i możliwym przyszłym scenariuszom, które mogą pojawić się wokół Rezerwat przyrody Zimna Woda (województwo lubuskie). Nie przegap tej fascynującej eksploracji Rezerwat przyrody Zimna Woda (województwo lubuskie)!
zwalony pień świerkowy w rezerwacie | |
rezerwat florystyczny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Mezoregion | |
Data utworzenia |
1959 |
Akt prawny | |
Powierzchnia |
88,69 ha |
Ochrona | |
Położenie na mapie Zielonej Góry | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego | |
51°52′06″N 15°31′54″E/51,868333 15,531667 |
Zimna Woda – florystyczny rezerwat przyrody położony w województwie lubuskim przy drodze wojewódzkiej nr 279, niedaleko dzielnicy Zielonej Góry – Kiełpina. Został on utworzony w 1959 roku na powierzchni 31,55 ha. W 1989 roku powiększono go do 88,69 ha. Obszar rezerwatu objęty jest ochroną ścisłą.
Celem ochrony jest zachowanie ze względów dydaktycznych i naukowych kompleksu łęgów olszowo-jesionowych i olsów wraz z naturalnymi procesami ich dynamiki. Wiosną większość terenu bywa zalewana wodą.
Dominującym gatunkiem drzewa jest olsza czarna, która rośnie tu wraz z jesionem, dębem i brzozą. Sporadycznie występuje również sosna i świerk. Przeciętny wiek drzewostanu wynosi 90 lat. Podszyt w rezerwacie jest bujny i gęsty. Składa się głównie z leszczyny i czeremchy zwyczajnej. Runo leśne jest obfite, podszywające dno lasu w 70-100%. W rezerwacie stwierdzono ponad 230 gatunków roślin naczyniowych.
Granicą rezerwatu biegnie niebieski szlak turystyczny, który daje możliwość bezpośredniego kontaktu z unikalną roślinnością. Przez rezerwat przechodzi także „droga prezydenta” zwana też „drogą królewską”, wzdłuż której rosną potężne dęby i jesiony. Przy turystycznym wykorzystaniu rezerwatu obowiązują ograniczenia, o których informują tablice na obrzeżach obiektu.