Sceptycyzm metodologiczny

W tym artykule przeanalizujemy wpływ, jaki Sceptycyzm metodologiczny wywarł na różne aspekty społeczeństwa. Od czasu pojawienia się Sceptycyzm metodologiczny wywołał duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach, dlatego ważne jest zbadanie jego wpływu na kulturę, gospodarkę, politykę i inne istotne aspekty. W tym artykule przeanalizujemy, jak Sceptycyzm metodologiczny zmienił sposób, w jaki ludzie wchodzą w interakcje, zmienił dynamikę w niektórych branżach i spowodował znaczące zmiany w zbiorowym sposobie myślenia. Poprzez wszechstronną analizę postaramy się lepiej zrozumieć globalny wpływ Sceptycyzm metodologiczny i jego rolę w ewolucji współczesnego społeczeństwa.

Sceptycyzm metodyczny – odmiana sceptycyzmu polegająca na kwestionowaniu i wątpieniu w poszczególne twierdzenia w celu dotarcia do twierdzeń bardziej pewnych lub takich, w które wątpić się już nie da (np. dla Kartezjusza było to stwierdzenie, że akt myślenia wymaga podmiotu myślącego, a zatem "cogito ergo sum" - "myślę, więc jestem"); sceptycyzm metodyczny jest więc nie tyle stanowiskiem kwestii możliwości poznania prawdy, co metodą uzyskiwania poznania najlepszego z możliwych do uzyskania.

Przedstawiciele sceptycyzmu metodologicznego:

  • René Descartes (Kartezjusz): wykorzystywał klasyczną metodę spekulacji scholastycznej do programowego podawania w wątpliwość wrażeń pochodzących ze zmysłów za pomocą zasad logicznych.
  • David Hume: badał proces powstawania w umyśle świadomego obrazu świata, wskazywał na nawykowy i emocjonalny charakter tak postrzegania, jak i procesów myślowych (także myślenia logicznego).
  • Thomas Henry Huxley: pracował nad zagadnieniem rozróżnienia różnego rodzaju twierdzeń (zdań obserwacyjnych, twierdzeń wiary, poglądów etycznych) i stosowania do nich odrębnych kryteriów prawdziwości.

Przypisy

  1. Wiktor Werner, Iwona Werner, Od duszy do świadomości, od jednostki do społeczeństwa. Szkice z historii intelektualnej, Instytut Historii UAM, Poznań 2008, s. 11 - 15
  2. Wiktor Werner, David Hume i problem rzeczywistości historycznej. B. Płonka-Syroka Wzorce postrzegania rzeczywistości w nauce i społeczeństwie, Warszawa DiG 2008, s. 31 – 40
  3. Werner Wiktor, Teatr i widownia. Role społeczne religii i nauki w kulturze amerykańskiej i brytyjskiej wieku XIX. „Roczniki Antropologii Wiedzy”, Rocznik II 2006 (2007) s. 143 – 170

Bibliografia

  • Wiktor Werner, Iwona Werner, Od duszy do świadomości, od jednostki do społeczeństwa. Szkice z historii intelektualnej, Instytut Historii UAM, Poznań 2008
  • Richard Popkin, The History of Scepticism: From Savonarola to Bayle, Oxford 2003