Stanisław Falęcki

W tym artykule zbadamy temat Stanisław Falęcki i jego znaczenie dzisiaj. Stanisław Falęcki to temat, który przykuł uwagę osób w każdym wieku i o każdym pochodzeniu, generując rosnące zainteresowanie społeczeństwa. W całej historii Stanisław Falęcki odgrywał kluczową rolę w różnych obszarach, od nauki i technologii po kulturę i sztukę. W tym sensie niezbędna jest dogłębna analiza wpływu, jaki Stanisław Falęcki wywarł na nasze codzienne życie, a także na rozwój społeczeństwa jako całości. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu artykuł ten stara się rzucić światło na różne aspekty związane z Stanisław Falęcki, zapewniając kompleksową i wzbogacającą wizję tego tematu.

Stanisław Falęcki
Biskup
Herb duchownego
Data urodzenia

1516

Data śmierci

9 lutego 1581

Biskup pomocniczy gnieźnieński
Okres sprawowania

1562–1581

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

9 stycznia 1562

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

?

Konsekrator

nieznany

Stanisław Falęcki OCist herbu Jastrzębiec (ur. w 1516 roku – zm. 9 lutego 1581 roku) – polski duchowny rzymskokatolicki, cysters, biskup pomocniczy gnieźnieński, kanonik gnieźnieńskiej kapituły katedralnej, scholastyk kolegiaty św. Michała w Płocku, proboszcz w Żninie i Uniejowie, opat czerwiński i kanonik płocki w 1557 roku, opat klasztoru w Sulejowie w 1551 roku.

Życiorys

Ukończył Akademię Krakowską ze stopniem doktora w 1545 roku. 9 stycznia 1562 papież Pius IV prekonizował go biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej oraz biskupem in partibus infidelium caffijskim. Brak informacji, kiedy i od kogo przyjął sakrę biskupią. Delegat arcybiskupa Jana Przerębskiego na sobór trydencki.

Bibliografia

Przypisy

  1. Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. IV, Warszawa 1907, s. 4.
  2. Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych, opracował Jan Korytkowski, t. II, Gniezno 1883, s. 12.
  3. Herbarz polski, t. V, Warszawa 1902, s. 244.
  4. Piotr Nitecki: Biskupi Kościoła katolickiego w Polsce w latach 965–1999, Warszawa 2000, s. 95.