Obecnie Tennessee Williams to temat, który zyskał duże znaczenie w społeczeństwie. Z biegiem czasu wzbudziła zainteresowanie dużej liczby osób ze względu na swój wpływ na różne obszary życia codziennego. Od momentu pojawienia się Tennessee Williams wywołał debatę, refleksję, a nawet kontrowersje, co doprowadziło do tego, że dziś poświęca się mu większą uwagę. Biorąc pod uwagę znaczenie, jakie nabyło, ważne jest, aby głębiej zagłębić się w analizę Tennessee Williams, zrozumieć jej implikacje i poszukać możliwych rozwiązań. W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy ten temat, aby lepiej zrozumieć jego zakres i różne perspektywy, które go otaczają.
 Tennessee Williams (1965) | |
| Imię i nazwisko |
Thomas Lanier Williams III |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Język | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
| |
| Odznaczenia | |
| |
| Nagrody | |
| |
Tennessee Williams, właśc. Thomas Lanier Williams III (ur. 26 marca 1911 w Columbus w stanie Missisipi, zm. 25 lutego 1983 w Nowym Jorku) – amerykański dramaturg, prozaik i poeta. Jeden z najważniejszych dramatopisarzy XX wieku.
Williams dramaty pisał już w latach 30., jednak sukcesy zaczął odnosić dopiero w połowie następnej dekady. Pierwszą ważną sztuką w jego karierze była Szklana menażeria (1944), jednak prawdziwą sławę przyniósł mu napisany w 1947 i wystawiony w tym samym roku na Broadwayu, Tramwaj zwany pożądaniem. Sztukę wyreżyserował Elia Kazan, w obsadzie znaleźli się: Marlon Brando, Jessica Tandy i Karl Malden – dla wszystkich stała się trampoliną do wielkiej kariery, a Williamsa uhonorowano Nagrodą Pulitzera w 1948. Drugiego Pulitzera otrzymał za Kotkę na gorącym blaszanym dachu w 1955.
Tennessee Williams pochodził z Południa Stanów Zjednoczonych i akcję swoich sztuk umieszczał w dusznej atmosferze swych rodzinnych stron. W najsłynniejszych utworach obrazuje gwałtowne przemiany zachodzące w amerykańskim społeczeństwie na przełomie lat 40. i 50. Bohaterowie jego sztuk są naznaczeni indywidualnym piętnem, nie mają charakteru uniwersalnego czy symbolicznego. Nie potrafią nawiązać stałego kontaktu z otoczeniem, targają nimi wątpliwości i namiętności, często mające swe źródło w przeżyciach seksualnych.
Jego sztuki były wielokrotnie filmowane, autorem scenariusza do niektórych adaptacji był sam Williams. Najbardziej znane filmy nakręcone na podstawie sztuk Williamsa to Tramwaj zwany pożądaniem (z Marlonem Brando i Vivien Leigh), Kotka na gorącym blaszanym dachu (z Paulem Newmanem i Elizabeth Taylor), Słodki ptak młodości oraz Noc iguany (z Richardem Burtonem i Avą Gardner).
Przewodniczył jury konkursu głównego na 29. MFF w Cannes (1976).
Williams był osobą homoseksualną.
