Étienne Maurice Gérard
W dzisiejszym świecie Étienne Maurice Gérard to temat, który budzi duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Niezależnie od tego, czy chodzi o środowisko akademickie, pracę czy ogólnie społeczeństwo, Étienne Maurice Gérard stał się tematem istotnym i aktualnym. Opinie na ten temat są różne, dlatego ważne jest, aby analizować i zastanawiać się nad Étienne Maurice Gérard z różnych perspektyw. W tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom Étienne Maurice Gérard, jego dzisiejszemu wpływowi i możliwym przyszłym scenariuszom. Podobnie zagłębimy się w refleksje i debaty, które wywołał, aby przedstawić wszechstronną i wzbogacającą wizję na ten temat.
 |
Ten artykuł od 2023-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
 mal. Jacques-Louis David, 1816, Metropolitan Museum of Art | |
| Data i miejsce urodzenia |
4 kwietnia 1773 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
17 kwietnia 1852 |
| Premier Francji | |
| Okres |
od 18 lipca 1834 |
| Małżonek |
Louise Rose de Valence |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister wojny | |
| Okres |
od 1830 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Okres |
od 18 lipca 1834 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
           
| |
Étienne Maurice Gérard (ur. 4 kwietnia 1773 w Damvillers, zm. 17 kwietnia 1852 w Paryżu) – francuski żołnierz i polityk; oficer w stopniu generała armii, marszałek Francji; minister wojny w 1830 i 1834, premier w 1834, par Francji w 1808–1834; arystokrata, w 1808–1809 baron, następnie w 1809–1834 hrabia Gérard.
Gérard walczył w 1794 jako ochotnik w Armii Północnej pod Fleurus. Został kapitanem i adiutantem króla szwedzkiego Karola IV Jana Bernadotte i służył pod jego rozkazami nad Renem i we Włoszech.
W stopniu podpułkownika wziął udział w bitwie pod Austerlitz. jako generał brygady zorganizował w 1806] wyprawę i wykazał się jako szef sztabu generalnego 9. Korpusu Armijnego w bitwie pod Wagram, a następnie w Hiszpanii.
Walczył również pod Smoleńskiem i nad Berezyną. Pod Montereau zastąpił nieudolnie działającego marszałka Victora, dowodząc XI Korpus Wielkiej Armii.
Étienne Maurice zmarł 17 kwietnia 1852 w Paryżu i spoczął na cmentarzu Villers-Saint-Paul. Został upamiętniony m.in. dwoma pomnikami: w Damvillers (1855) i Paryżu (1856).
Odznaczenia
kawaler Legii Honorowej (25 marca 1804), oficer (14 czerwca 1804), komandor (27 lipca 1806), wielki oficer (18 grudnia 1813), Krzyż Wielki (29 lipca 1814)
kawaler Orderu Maksymiliana Józefa (6 kwietnia 1806)
kawaler Orderu Danebroga (25 listopada 1808)- Krzyż Wielki Orderu Zjednoczenia (3 kwietnia 1813)
- kawaler Orderu św. Ludwika (1 czerwca 1814)
komandor Krzyża Wielkiego Orderu Miecza (30 kwietnia 1814)- Wielka Wstęga Orderu Leopolda (19 listopada 1832)
- komandor Orderu Serafinów (9 grudnia 1836)
Życie prywatne
10 sierpnia 1816 w Brukseli poślubił Louise Rose Aimé de Timbrune-Thiembrone (1789–1860), córkę gen. Jean-Baptiste’a Cyrusa de Timbrune-Thiembronne (1757–1822), hrabiego Valence, i jego żony Edmée Nicole Pulchérie Brûlart (1764–po 1822), hrabianki de Genlis. Z małżeństwa pochodzi troje dzieci:
- Georges Cyrus Étienne (1818–1841), dyplomata, sekretarz ambasady w Konstantynopolu,
- Louis Maurice Fortuné (1819–1880), 1852–1880 tytularny hrabia Gérard, pułkownik kawalerii,
- Nicole Etiennette Félicité (1822–1845) ⚭ płk Arnulf Olivier Desmier (1811–1848), hrabia d'Archiac.
