Gwara ostródzka
W tym artykule zajmiemy się tematem Gwara ostródzka, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Gwara ostródzka to istotny temat, który wpływa na codzienne życie ludzi, zarówno na poziomie osobistym, jak i globalnym. Przez lata Gwara ostródzka ewoluował i wygenerował różnorodne perspektywy i opinie, wywołując niekończące się dyskusje i analizy na temat jego znaczenia, implikacji i możliwych rozwiązań. Dlatego konieczne jest głębsze zgłębienie i zrozumienie złożoności Gwara ostródzka, aby wyrobić sobie świadomą opinię i przyczynić się do dialogu na ten temat. W tym artykule zbadamy różne aspekty Gwara ostródzka i przeanalizujemy jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.
 |
Ten artykuł wymaga uzupełnienia informacji. |
Gwary ostródzkie – gwara dialektu mazowieckiego używana na terenie Ostródy, w południowej części powiatu ostródzkiego, a także częściowo na obszarze powiatu olsztyńskiego i nidzickiego. W systemach wyróżniających dialekt chełmińsko-kociewsko-warmiński gwara ta uznawana jest za jego część. Wcześniej klasyfikowano ją także jako gwarę dialektu wielkopolskiego.
Zasięg gwary
Gwary ostródzkie sąsiadują z gwarami Mazur, Warmii i ziemi lubawskiej, zaś od północy z nowymi dialektami mieszanymi.
Granice tych gwar wyznaczają w przybliżeniu następujące wsie:
- w powiecie ostródzkim: Ulnowo (gmina Grunwald, od południa), Glaznoty (gmina Ostróda), Lipowo (gmina Ostróda, od zachodu), Ruś Mała (gmina Ostróda) i Liwa (gmina Miłomłyn, od północy)
- w powiecie olsztyńskim: Witułty (gmina Olsztynek), Mierki (gmina Olsztynek), Swaderki (gmina Olsztynek, od wschodu)
- w powiecie nidzickim: Lipowo (gmina Kozłowo), Turówko (gmina Kozłowo)
Cechy gwary
- brak mazurzenia;
- jabłonkowanie: wjeśk «wierzch», zapuściony «zapuszczony»;
- fonetyka międzywyrazowa nieudźwięczniająca;
- asynchroniczna wymowa spółgłosek wargowych miękkich: do stawjania «do stawiania», pchiasek «piasek»;
- przechodzenie nagłosowego ja- > je- i ra- > re- w niektórych wyrazach: jek «jak», reno «rano».
Cechy leksykalne: ajnu «tam»; bisziek «byczek»; kej «kiedy»; kejbi «gdyby»; porwać «ukraść» i t. d.
Przypisy
- ↑ Dialekt mazowiecki , Dialekty i gwary polskie. Kompendium internetowe pod redakcją Haliny Karaś.
- ↑ a b c Justyna Garczyńska, Dialekt mazowiecki. Ostródzkie. Geografia regionu , Dialekty i gwary polskie. Kompendium internetowe pod redakcją Haliny Karaś.
- ↑ Halina Karaś, Dialekt wielkopolski. Zasięg i podziały dialektu wielkopolskiego , Dialekty i gwary polskie. Kompendium internetowe pod redakcją Haliny Karaś.
- ↑ a b Justyna Garczyńska, Dialekt mazowiecki. Ostródzkie. Gwara regionu , Dialekty i gwary polskie. Kompendium internetowe pod redakcją Haliny Karaś.
Bibliografia
- Karol Dejna: Atlas gwar polskich, t. 2. Mazowsze. Warszawa, 2000.
- Stanisław Dubisz: Elementy rodzime i obcojęzyczne w słownictwie gwar ostródzko-warmińsko-mazurskich. W: Z Polskich Studiów Slawistycznych. Warszawa, 1978, s. 233—245.
- Stanisław Dubisz: Relikty bałtyckiego substratu językowego w nazewnictwie roślinnym gwar ostródzko-warmińsko-mazurskich. W: Bałto-słowiańskie związki językowe, pod red. Michała Kondratiuka. Wrocław, 1990, s. 87—94.