Halacha
W dzisiejszym świecie Halacha to temat, który wciąż zaskakuje i fascynuje miliony ludzi na całym świecie. Od swoich początków do chwili obecnej Halacha był przedmiotem badań, debat i podziwu, a jego wpływ był obecny w niezliczonych aspektach życia codziennego. Przez lata Halacha ewoluował i dostosowywał się do zmian społecznych, politycznych, ekonomicznych i technologicznych, umacniając się jako temat powszechnego zainteresowania. W tym artykule zbadamy różne aspekty Halacha i przeanalizujemy jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.
Halacha (hebr. הלכה „droga, zachowanie”) – w judaizmie autentyczna i autorytatywna wykładnia Prawa Mojżeszowego (Tory), ukazująca jak stosować Prawo do konkretnych sytuacji życiowych. Tą nazwą określa się cały zbiór przykazań religijnych stanowiący jedną z trzech głównych gałęzi żydowskiej ustnej tradycji – dawniej używano do niego liczby mnogiej halachot – bądź poszczególną wybraną interpretację lub opinię któregoś z rabinów, uznaną za obowiązującą dla danej praktyki. W Talmudzie można spotkać wyrażenie, że halachą jest opinia rabina N., co znaczy, że opinia tego rabina na dany temat jest rozstrzygająca. Halacha jest formą midraszu. Podstawowym zbiorem halachicznych rozstrzygnięć prawnych jest Miszna, istniejąca w formie pisanej od II w. n.e. Znajdujemy je także w Tosefcie – w części zawierającej midrasze halachiczne – oraz w Talmudzie.
Tradycja halachiczna jest w religijnej społeczności judaizmu stale tworzona. Późniejsze kodyfikacje można znaleźć m.in. w Szulchan Aruch i responsach rabinicznych oraz w lokalnych tradycjach.
Halacha dotyczy przepisów kultowo-liturgicznych, pokarmowych dotyczącej koszerności (kaszrut) i różnych aspektów życia codziennego, obowiązujących Żydów ortodoksyjnych. Tradycyjnie mówi się o 613 przykazaniach (micwot), na które składa się 248 nakazów i 365 zakazów.
Judaizm reformowany i judaizm humanistyczny traktują halachę jako bardzo ważny element swych tradycji. Jednocześnie jednak poddają ją współczesnej krytyce. Traktują ją raczej jako wskazówkę, a nie ostateczny autorytet. Dotyczy to przepisów koszerności, etyki seksualnej itd.
Przypisy
Bibliografia
- Halakah. The Jewish Encyclopedia . 1906 r. .
- Halakot. The Jewish Encyclopedia . 1906 r. .
- Rosik, Mariusz ks., Rapoport, Icchak rabin: Wprowadzenie do literatury i egzegezy żydowskiej okresu biblijnego i rabinicznego. Wrocław: Tum Wydawnictwo Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej, 2009, s. 318, seria: Bibliotheca Biblica.
- R. Rubinkiewicz: Halacha. W: Encyklopedia Katolicka. T. 6. Lublin: TN KUL, 1993, s. kol. 500–501.
