Elimelech z Leżajska
W tym artykule poruszymy kwestię Elimelech z Leżajska, która dzisiaj staje się coraz bardziej aktualna. Od momentu powstania Elimelech z Leżajska wzbudził duże zainteresowanie w różnych sektorach, wywołując debaty i kontrowersje wokół jego wpływu społecznego, gospodarczego i kulturowego. W tym sensie niezbędna jest dogłębna analiza różnych aspektów związanych z Elimelech z Leżajska, a także jego implikacji na poziomie globalnym. Podobnie będzie starał się przedstawić wszechstronną i obiektywną wizję tego tematu, dostarczając kluczowych informacji, które pozwolą czytelnikowi zrozumieć jego dzisiejsze znaczenie i zakres.
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Wyznanie | |
.jpg)
Elimelech Weissblum z Leżajska (ur. 1717 w Tyczynie, zm. 11 marca 1787 w Leżajsku) – rabin żydowski, jeden z pierwszych cadyków w historii judaizmu, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli chasydyzmu.
Był uczniem, a później następcą Dow-Bera z Międzyrzecza.
Ożenił się w Sieniawie ze Sprincą (Esperanzą), córką rabina Aarona Rokacha Margoliota i krewną rabina Eleazara Rokacha. Po kilku porodach zmarła ona przedwcześnie. Mieli pięcioro dzieci, których imiona brzmią: Elazar, Eliezer Lipa, Jaakow, Mirisz i Esther Etel. Po śmierci Sprincy Elimelech ponownie wstąpił w więzy małżeńskie, żeniąc się z córką rebego Jakowa Margoliota, Gittel.
Po latach wędrówki i nauczania w I Rzeczypospolitej, w 1772 osiadł w Leżajsku. Uczniami Elimelecha byli m.in. Jakub Icchak Horowic, Naftali z Ropczyc i Menachem Mendel z Rymanowa.
W 1787 r. napisał dzieło Noam Elimelech (pol. „Łagodność Elimelecha”), jedno z podstawowych dzieł chasydyzmu. W dziele tym umieszczał wiele gwiazdek (asterysków) nad wyrazami, które miały oznaczać nieokreślone i ograniczone znaczenie słów drukowanych. Jeden z rabinów powiedział, że gwiazdy na niebie są tylko komentarzem do gwiazdek w Noam Elimelech.
Stworzył również siedemnastopunktową listę (rodzaj poradnika) mającą zwykłym ludziom pomóc stać się lepszymi i żyć religijnie.
Jego postać obrosła wieloma legendami. Jeszcze za życia miał leczyć nieuleczalnie chorych i rozmawiać ze zwierzętami.
Rocznica jego śmierci, 21 dnia żydowskiego miesiąca adar, gromadzi przy jego ohelu w Leżajsku tysiące chasydów z całego świata.
Po śmierci Elimelecha cadykiem w Leżajsku został jego najstarszy syn Elazar (?-1806), a ostatnim z leżajskich cadyków był syn Elazara, Naftali (?-1844).
Przypisy
- ↑ Rebbe Elimelech Lipman (Weisblum) of Lizhensk , geni_family_tree, 11 marca 2024 (pol.).
- ↑ Leżajsk: Żydzi z całego świata modlą się przy grobie cadyka. . (pol.).
- ↑ Biography of Rabbe Elimelech of Lizensk. Rabbi Elimelech of Lizensk , lizensk.com (ang.).
- ↑ Biography of Rabbe Elimelech of Lizensk , lizensk.com (ang.).
- ↑ Introduction to Noam Elimelech. . . (ang.).
- ↑ Ohel-cadyk Elimelech z Leżajska. . .
- ↑ Elimelech. . .
- ↑ , akapit dot. roku 1772
Bibliografia
- Martin Buber, Opowieści chasydów, uwagami i posłowiem opatrzył Paweł Hertz, W Drodze, Poznań 1989, s. 167-172, passim, ISBN 83-85008-90-X.
Linki zewnętrzne
- Filmy i informacje z wizyt chasydów w Leżajsku. aord.republika.pl. .
