W dzisiejszym świecie Kobyłka reprezentuje bardzo ważną kwestię, która wpływa na codzienne życie ludzi. Od momentu pojawienia się Kobyłka wywołał kontrowersje i debaty, wzbudzając szerokie zainteresowanie społeczeństwa. Z biegiem lat Kobyłka ewoluował i stał się przedmiotem studiów i badań obejmujących różne obszary, od nauki i technologii po politykę i kulturę. W tym artykule szczegółowo zbadamy znaczenie i wpływ Kobyłka na dzisiejsze społeczeństwo, analizując jego wpływ na różne aspekty codziennego życia i oferując kompleksowe spojrzenie na to zjawisko, które nadal budzi zainteresowanie i uwagę na całym świecie.
miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||
Urząd miasta Kobyłka | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Gmina | |||
Data założenia |
ok. XIV w. | ||
Prawa miejskie |
1969 | ||
Burmistrz |
Edyta Zbieć | ||
Powierzchnia | |||
Populacja (30.06.2017) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Strefa numeracyjna |
+48 22 | ||
Kod pocztowy |
05-230 i 05-231 | ||
Tablice rejestracyjne |
WWL | ||
Położenie na mapie powiatu wołomińskiego | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |||
52°20′21″N 21°11′45″E/52,339167 21,195833 | |||
TERC (TERYT) |
1434011 | ||
SIMC |
0920539 | ||
Urząd miejski ul. Wołomińska 105-230 Kobyłka | |||
Strona internetowa | |||
BIP |
Kobyłka – miasto w Polsce w województwie mazowieckim, w powiecie wołomińskim, w aglomeracji warszawskiej, ok. 17 km od centrum Warszawy w kierunku północno-wschodnim na Nizinie Mazowieckiej.
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa warszawskiego. Ma dogodne połączenia kolejowe oraz autobusowe ze stolicą. Położone na linii kolejowej nr 6 z Warszawy do Białegostoku.
Do 1954 roku siedziba wiejskiej gminy Kobyłka.
Miasto leży na Równinie Wołomińskiej w centralnej części Niziny Mazowieckiej. Kobyłka graniczy z miastami: Zielonka, Marki; z Gminą Radzymin oraz z Miastem i Gminą Wołomin. Przez miasto przebiega droga wojewódzka nr 634, a wzdłuż zachodniej i północno-zachodniej granicy fragment odcinka Marki – Radzymin drogi ekspresowej S8. Dostęp do węzła zapewniać będzie węzeł „Kobyłka” położony na granicy Kobyłki i Nadmy (ulica Gospodarcza w Kobyłce, ulica Szkolna w Nadmie). Na terenie gminy znajdują się dwie stacje kolejowe: Kobyłka i Kobyłka Ossów.
Dzielnice miasta Kobyłka to: Antolek, Mareta, Grabicz, Kobylak, Kolonia Chór, Sosnówka, Zalasek, Piotrówek, Jędrzejek, Maciołki, Nadarzyn, Stefanówka, Turów, Źródnik.
Według danych z 2002 Kobyłka ma obszar 20,05 km², w tym:
Miasto stanowi 2,1% powierzchni powiatu.
Nie udało się jednoznacznie wskazać daty założenia Kobyłki. Pierwsza osada powstała na tych terenach na początku XV w., zwana była Targową Wolą lub Załuszczynem, choć doniesienia o parafii Kobyłka datowane są na początek XIV w. Najstarsza wzmianka archiwalna z 1415 roku mówi o istnieniu parafii w tutejszej wsi rycerskiej. Wieś szlachecka założona w drugiej połowie XVI wieku w powiecie warszawskim ziemi warszawskiej województwa mazowieckiego, była własnością Stanisława Mińskiego. W II poł. XVIII w. założono tu persjarnię produkującą pasy jedwabne i lite, drukarnię jezuicką i szkołę rolniczą.
W 1794 r. rozegrano przedostatnią bitwę insurekcji kościuszkowskiej z wojskiem rosyjskim. Bitwa pod Kobyłką zakończyła się porażką powstańców. Po III rozbiorze Polski w 1795 r. Kobyłka trafiła pod zabór austriacki. W 1809 r. włączona w obszar Księstwa Warszawskiego. Po upadku Napoleona, od 1815 roku należała do tzw. Kongresówki.
Podczas Bitwy Warszawskiej w pobliskim Ossowie rozgrywały się starcia, w których 14 sierpnia 1920 zginął ksiądz Ignacy Skorupka. W tym czasie w Kobyłce znajdowała się stacja telegraficzna. Ponownie zniszczona podczas II wojny światowej.
Po 1945 r. powstały Zakłady Wytwórcze Urządzeń Motoryzacyjnych, Zakład Doświadczalny Maszyn Budowlanych i Drogowych „Budor”, Zakłady Wytwórcze Sprzętu Telekomunikacyjnego „Telkom-Telcent”. W 1952 r. została włączona do powiatu wołomińskiego. W 1969 r. Kobyłka uzyskała prawa miejskie.
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
Populacja | 24 414 | 100 | 12 640 | 51,77 | 11 774 | 48,23 |
Według danych z 2002 średni dochód na mieszkańca wynosił 290 € (1146,94 zł).
We wrześniu 2013 liczba ludności w Kobyłce osiągnęła liczbę 20 000 osób.
Według danych z 31 grudnia 2022 r. w Kobyłce mieszka 27 998 osób.
Herbem miasta jest tarcza podzielona poziomo – w jednej trzeciej od góry złota, u dołu błękitna. W górnym polu pośrodku czerwony koń, po bokach potrójne liście dębu z dwoma żołędziami. W polu dolnym srebrny kościół (miniatura bazyliki Świętej Trójcy).
Tradycje oświatowe w Kobyłce związane są ze szkolnictwem parafialnym, o którego utrzymanie musieli troszczyć się proboszczowie. Nauczycielami byli przeważnie organiści, księża lub klerycy. Z momentem wprowadzenia ustawy o usunięciu monopolu na edukację dla Kościoła Katolickiego, zyskała ona charakter wiejski i stała się placówką, w której uczyły się dzieci fornali. W okresie II wojny światowej kierownik tutejszej szkoły Czesław Murawski został aresztowany i wywieziony do Oświęcimia. Pozostali nauczyciele zaczęli organizować tajne komplety nauczania w prywatnych mieszkaniach. Patronką szkoły nr 1 od 14 października 1980 jest Zofia Nałkowska, mieszkająca przez wiele lat w swojej rezydencji w sąsiednim Wołominie.
Szkoła została założona w roku 1910, w zaborze rosyjskim. Tradycje oświatowe w Kobyłce związane są ze szkolnictwem parafialnym, dlatego o ich utrzymanie musieli troszczyć się proboszczowie, a nauczycielami byli przeważnie organiści, księża lub klerycy. Z momentem wprowadzenia ustawy o usunięciu monopolu na edukację dla Kościoła Katolickiego, zyskała ona charakter wiejski i stała się placówką, w której uczyły się dzieci fornali. Najazd Niemiec hitlerowskich na Polskę spowodował, że działalność szkoła wznowiła dopiero po zakończeniu kampanii wrześniowej, choć akcja ta natrafiła na poważne trudności. Większość budynków szkolnych zajęło wojsko niemieckie, brakowało kadry pedagogicznej, a wkrótce nasiliły się represje wobec nauczycieli. Kierownik szkoły – Czesław Murawski został aresztowany i wywieziony do Oświęcimia, wraz z grupą działaczy społecznych z Kobyłki. Podobny los spotkał i innych nauczycieli. Pozostali zaczęli tworzyć tajne komplety nauczania w prywatnych mieszkaniach.
Dnia 14 października 1980 r. szkole nadano imię Zofii Nałkowskiej oraz ufundowano sztandar.
Po reformie oświaty z roku 2008 powstał Zespół Szkół, obejmujący również gimnazjum, mieszczące się w tym samym budynku co szkoła podstawowa.
Powojenna placówka oświatowa powstała w 1945 r. w budynku volksdeutschów Sanderów przy obecnej ulicy E. Orzeszkowej, znajdującej się w dzielnicy Stefanówka. Organizacją placówki zajmowała się pani Zofia Wolna. W 1961 r. do użytku został oddany nowy budynek szkolny, w którym znajdowało się m.in.: 11 sal lekcyjnych, zaś w 1965 r. szkoła otrzymała patrona, którym był generał Aleksander Zawadzki, którym przestał być w 1992 r. Na przełomie lat 80 i 90 XX wieku doszło do powiększenia i modernizacji budynku. 1 września 1999 r. w związku z wdrożeniem reformy oświaty doszło do reorganizacji placówki. Utworzono wówczas Zespół Szkół Publicznych nr 2, w skład którego wchodziły: Publiczne Przedszkole nr 2, Publiczna Szkoła Podstawowa nr 2 oraz Publiczne Gimnazjum nr 2. 20 kwietnia 2002 r. szkoła podstawowa przyjęła imię Bohaterów Bitwy Ossowskiej. Od 2019 r. oficjalną nazwą szkoły jest: Publiczna Szkoła Podstawowa z Oddziałami Integracyjnymi nr 2 im. Bohaterów Bitwy Ossowskiej w Kobyłce.
Mottem szkoły jest sentencja: „Mądrość sama w sobie jest niczym. Trzeba jeszcze wiedzieć, co z nią zrobić”.