Linia tramwajowa ul. Bytomska – Elewator Ewa
W świecie Linia tramwajowa ul. Bytomska – Elewator Ewa możemy znaleźć całą masę elementów, które pozwalają nam zgłębiać i pogłębiać ich znaczenie. Od swoich początków do chwili obecnej Linia tramwajowa ul. Bytomska – Elewator Ewa odgrywał fundamentalną rolę w życiu ludzi, znacząco wpływając na wiele aspektów. Na przestrzeni dziejów Linia tramwajowa ul. Bytomska – Elewator Ewa był przedmiotem badań, debat i kontrowersji, co przyczyniło się do wzbogacenia wiedzy na ten temat. W tym artykule zagłębimy się w świat Linia tramwajowa ul. Bytomska – Elewator Ewa, aby zrozumieć jego znaczenie, ewolucję i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie.
| tramwaj | |
 Tereny portowe przed II wojną światową. Przyszła linia tramwajowa zlokalizowana między magazynem portu wolnocłowego (ze spadzistym dachem) a dwoma parterowymi magazynami za nim. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Lokalizacja | |
| Operator | |
| Liczba linii |
1 |
| Lata funkcjonowania |
1955–1963/1964 |
| Infrastruktura | |
| Rozstaw szyn |
1435 mm |
| Napięcie zasilania |
400 V |
| Liczba przystanków |
2 |
| Tabor | |
| Liczba pojazdów |
4 |
Linia tramwajowa ul. Bytomska – Elewator Ewa – służbowa linia tramwajowa, która funkcjonowała od 1955 r. do przełomu lat 1963 i 1964 r. na terenie Portu morskiego Szczecin, na wyspie Łasztownia, na dzisiejszym osiedlu Międzyodrze-Wyspa Pucka. Infrastruktura linii była w pełni niezależna od szczecińskiego systemu tramwajowego. Operatorem linii był zarząd portu.
Historia
W związku z koniecznością zapewnienia transportu pracowników portu z ulicy Bytomskiej (na południu wyspy Łasztownia) do elewatora Ewa (zlokalizowanego w północnej części wyspy), zarząd szczecińskiego portu podjął decyzję o uruchomieniu linii tramwajowej. W tym celu postanowiono wykorzystać istniejącą infrastrukturę kolejową. Zarząd portu wybrał jeden z niezelektryfikowanych torów kolejowych i wydzierżawił go od jego zarządcy, PKP. W ramach przygotowań do otwarcia linii tramwajowej unieruchomiono wszystkie zwrotnice na trasie i odkupiono od szczecińskiego MPK trzy wagony tramwajowe typu Herbrand. Nie zdecydowano się na montaż nad torem sieci trakcyjnej. Problem zasilania taboru rozwiązano poprzez montaż w każdym z tramwajów baterii 250 akumulatorów o napięciu 400 V. Ładowanie akumulatorów odbywało się co 4-6 godzin na przystanku końcowym przy elewatorze Ewa. W 1961 r., z powodu trudności związanych z awariami akumulatorów i koniecznością ich częstego ładowania, tramwaje typu Herbrand wycofano i zastąpiono jednym tramwajem typu L, otrzymanym od MPK. Tramwaj zasilany był z umieszczonej w przyczepce prądnicy, napędzanej silnikiem spalinowym o mocy 60 kW. Na przełomie lat 1963/1964 linia tramwajowa została zlikwidowana z powodu problemów z układem hamulcowym tramwaju.
Linia
| Linia | Trasa | Częstotliwość |
Przystanki |
|---|---|---|---|
| – | ulica Bytomska ↔ Elewator Ewa Magazyn nr 44 – Nabrzeże Czechosłowackie |
10 lub 20 min (szczyt) 60 min (poza szczytem) |
2 |
Tabor
| Typ | Lata eksploatacji | Opis | Liczba wagonów |
|---|---|---|---|
| Herbrand | 1955–1961 | Wagony zakupione jako używane od MPK Szczecin. Wyposażone w napęd akumulatorowy. | 3 |
| L | 1961–1963/1964 | Wagon otrzymany od MPK Szczecin jako używany. Wyposażony w napęd spalinowy. | 1 |
Przypisy
| Środki transportu |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Infrastruktura |
| ||||||
| Przewoźnicy |
| ||||||
| Organizatorzy |
| Funkcjonujące |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zlikwidowane |
| ||||||
| Niezrealizowane | |||||||
| Szybkie tramwaje |
