W dzisiejszym świecie Małgorzata Chmielewska to kwestia, która wciąż zyskuje na znaczeniu w społeczeństwie. Małgorzata Chmielewska od dawna cieszy się zainteresowaniem ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu kulturowym. Niezależnie od tego, czy chodzi o imponujący postęp technologiczny, kontrowersyjne decyzje polityczne, czy innowacyjne propozycje artystyczne, Małgorzata Chmielewska nigdy nie przestaje zaskakiwać i wywoływać debaty. Przez lata Małgorzata Chmielewska był tematem powracającym w mediach i wzbudzał zainteresowanie badaczy i naukowców z różnych dyscyplin. W tym artykule zbadamy różne aspekty Małgorzata Chmielewska, analizując jego dzisiejszy wpływ i możliwe konsekwencje, jakie może mieć w przyszłości.
Małgorzata Chmielewska na Przystanku Woodstock (2016) | |
Data i miejsce urodzenia |
20 marca 1951 |
---|---|
Rodzaj działalności |
społeczniczka |
Prezes Fundacji „Domy Wspólnoty Chleb Życia” | |
Okres urzędowania |
od 2015 |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Małgorzata Chmielewska (ur. 20 marca 1951 w Poznaniu) – polska społeczniczka, prezes Fundacji „Domy Wspólnoty Chleb Życia”; była przełożona polskiego oddziału Wspólnoty Chleb Życia.
Nosi habit z białą chustką. Ślubowała celibat oraz trzy rady ewangeliczne (czystość, ubóstwo i posłuszeństwo), które są też przedmiotem ślubów w zakonach i zgromadzeniach zakonnych. Wyraźnie jednak zaprzecza, że jest mniszką albo siostrą w zgromadzeniu zakonnym. Z powodu złożonych ślubów oraz uzusu nazywana jest siostrą, rzadziej (niepoprawnie) siostrą zakonną lub zakonnicą (zob. status w Kościele katolickim).
W dzieciństwie rodzice nie dbali o jej wychowanie religijne. Po szkole średniej rozpoczęła studia biologiczne na Uniwersytecie Warszawskim. Po ich zakończeniu zwróciła uwagę na katolicyzm. Początkowo myślała o wstąpieniu do zakonu benedyktynek. Wstąpiła do zakonu małych sióstr Jezusa, gdzie złożyła roczne śluby zakonne. Po roku śluby zakonne wygasły i Małgorzata Chmielewska opuściła zakon. Pracowała jako katechetka z niewidomymi dziećmi w Laskach i w duszpasterstwie niewidomych u ks. Stanisława Hoinki przy ul. Piwnej w Warszawie. Organizowała także pomoc dla kobiet z więzienia przy ul. Rakowieckiej w Warszawie.
W 1990 w Bulowicach koło Kęt wstąpiła do Wspólnoty Chleb Życia. Prowadziła domy dla bezdomnych, chorych, samotnych matek oraz noclegownie dla kobiet i mężczyzn. Po rozwiązaniu wspólnoty w 2015 została prezesem fundacji „Domy Wspólnoty Chleb Życia”, kontynuując swoją działalność społecznikowską, organizacyjnie podporządkowaną Kościołowi katolickiemu. W swoich działaniach i artykułach podkreśla znaczenie ekonomii społecznej. Z troską wyraża się o osobach z marginesu. Osoby wykluczone próbuje przywrócić do społeczności poprzez stworzenie dla nich miejsc pracy. Powołała specjalne manufaktury, w których pracują osoby bezdomne i chore. Członkini Międzynarodowego Stowarzyszenia Innowatorów Społecznych Ashoka.
Chmielewska opisuje siebie jako „siostrę we Wspólnocie Chleb Życia” oraz że czuje się „osobą świecką, która w sposób szczególny poświęciła się Panu Bogu poprzez śluby: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa”. Zasadność stosowania określenia „siostra” względem swojej osoby motywuje nie swoją czasową obecnością w zgromadzeniu Małych Sióstr Jezusa (opuściła zgromadzenie po ustaniu ślubów czasowych), ale tym, że „«siostra» nie jest w Kościele terminem oficjalnym, zarezerwowanym dla pewnej grupy ludzi” oraz że „to termin zwyczajowy, odnoszący się do kobiet, które złożyły 3 śluby”.
W 1998 złożyła śluby wieczyste na ręce założyciela Wspólnoty Chleb Życia we Francji w obecności biskupa diecezji Bayeux-Lisieux, która jednak nie była zakonem ani zgromadzeniem zakonnym (których członkiniami są odpowiednio mniszki i siostry zakonne), a więc nie wymagała od swych członków złożenia ślubów zakonnych. Sama wspólnota we Francji została uznana kanonicznie w 1984, po czym rozwiązana w 2015 przez biskupa diecezji Bayeux-Lisieux). Chmielewska uznaje, że wspomniane śluby nie przestały obowiązywać mimo rozwiązania oryginalnej wspólnoty (od 2010 Wspólnota w Polsce działa jako prywatne stowarzyszenie wiernych). Do marca 2021 Małgorzata Chmielewska to jedyna Polka, która złożyła tego rodzaju śluby w tej wspólnocie.