Mikołaj Szyszkowski (zm. 1643)

Dzisiaj chcę porozmawiać o Mikołaj Szyszkowski (zm. 1643), temacie, który w ostatnim czasie zyskał duże znaczenie. Mikołaj Szyszkowski (zm. 1643) to motyw, który przyciągnął uwagę ludzi w każdym wieku, każdej płci i narodowości, ponieważ ma uniwersalny urok. W całej historii Mikołaj Szyszkowski (zm. 1643) był przedmiotem badań, debat i kontrowersji, ale jego znaczenie i wpływ są niezaprzeczalne. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Mikołaj Szyszkowski (zm. 1643), od jego pochodzenia po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Mam nadzieję, że ta analiza przyczyni się do zapewnienia szerszego i głębszego wglądu w Mikołaj Szyszkowski (zm. 1643) i jego implikacje w naszym świecie.

Mikołaj Szyszkowski
Ilustracja
Biskup Mikołaj Szyszkowski
Herb duchownego
Data urodzenia

1590

Data i miejsce śmierci

7 lutego 1643
Lidzbark Warmiński

Biskup warmiński
Okres sprawowania

1633–1643

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

łaciński

Nominacja biskupia

1633

Sakra biskupia

brak danych

Mikołaj Szyszkowski herbu Ostoja (ok. 1590 – zm. 7 lutego 1643 roku) – książę biskup warmiński 1633–1643, sekretarz wielki koronny, administrator apostolski diecezji sambijskiej, sekretarz królewski, prepozyt pułtuski, kantor krakowski, kanonik płocki, opat komendatoryjny czerwiński w latach 1621–1633.

Życiorys

Płyta nagrobna po prawej stronie ołtarza głównego bazyliki we Fromborku

Mikołaj Szyszkowski był synem Jana i Anny z Ujejskich. Studia teologiczno-filozoficzne rozpoczął w Braniewie, a później kontynuował je w Rzymie. Na karierę Szyszkowskiego miał wpływ jego stryj Marcin, który jako biskup płocki udzielił mu święceń kapłańskich w Płocku. Dzięki stryjowi otrzymał beneficja kościelne, m.in. był opatem w Czerwińsku. Na dworze króla Zygmunta III Wazy pełnił funkcję wielkiego sekretarza, gdzie nawiązał współpracę ze Stefanem Sadorskim. Po śmierci stryja Marcina, który przeszedł w międzyczasie na biskupstwo krakowskie, przez dwa lata zarządzał diecezją krakowską.

Podpisał pacta conventa Władysława IV Wazy w 1632 roku. W 1632 roku został członkiem kapituły warmińskiej, a ze wskazania króla Władysława IV w 1633 roku wybrano go na biskupa warmińskiego. Diecezję objął w Lidzbarku, ponieważ Frombork zajęty był przez Szwedów. Szyszkowski na zakończenie wojny ze Szwecją ufundował w Stoczku Klasztornym kościół w kształcie rotundy.

W 1635 roku, natychmiast po odzyskaniu Braniewa po wojnach ze Szwedami, z własnych środków wznowił funkcjonowanie Seminarium Duchownego w Braniewie. Z jego polecenia wprowadzono, oprócz filozofii, również nauczanie w nim takich przedmiotów jak: fizyka, metafizyka, kosmologia, etyka i psychologia. Biskup nie żałował własnych dochodów na wyposażenie obrabowanych świątyń. W porozumieniu z Jerzym Wilhelmem wydał nową ordynację krajową (zbiór przepisów regulujących życie gospodarcze); podobna ordynacja wprowadzona została na terenie Prus Książęcych, po obradach komisji wspólnej w Pruskiej Iławce. W 1635 roku został wyznaczony senatorem rezydentem.

Biskup Szyszkowski, używający także tytułu biskupa sambijskiego, dbał o katolików rozsianych w diasporze na terenie Prus Książęcych. Zmarł 7 lutego 1643 w Lidzbarku Warmińskim i pochowany został w katedrze we Fromborku.

Zobacz też

Bibliografia

Przypisy

  1. Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Warszawa 2000, s. 436.
  2. Henryk Folwarski, Poczet opatów kanoników regularnych w Czerwińsku, w: Nasza Przeszłość, t. VI, 1957, s. 80.
  3. Porządek Na Seymie Walnym Elekcyey, miedzy Warszawą a Wolą, Przez opisane Artykuły, do samego tylko Aktu Elekcyey należące, vchwalony y postanowiony. Roku Pańskiego, M. DC. XXXII. Dnia 27. Września, s. 17.
  4. Elżbieta Starek, Grzegorz Kotłowski, Łacińskie inskrypcje w kościołach Warmii. Katedra we Fromborku, Pelplin 2017, s. 204
  5. Volumina Legum, t. III, Petersburg 1859, s. 425.